30 september, 2006

Verslag van het Syndicaal Debat van CAP Gent


Gisteren vond het syndicaal debat ‘ vakbonden en politiek’ plaats in de ’Brasserie Het Volk’ aan de Poel in Gent georganiseerd door het lokale CAP (Comité voor een Andere Politiek)

Walter Cornelis gaf verstek wegens ziekte maar de andere sprekers waren op post: Katrien Van Der Helst (secretaris Algemene Centrale ABVV-Scheldeland), Rudi Dom (ABVV-hoofddelegee bij Agfa-Gevaert) en Jef Sleeckx.

De zaal liep goed vol met een dikke 50 geïnteresseerden. Het publiek bestond uit een gezonde mix van syndicalisten/delegees en jongeren. In afwachting dat Rudi Dom ( die van Antwerpen moest komen) kwam opdagen werd het debat eerst ingeleid door een powerpointpresentatie van een half uurtje dat heel wat interessant cijfermateriaal en stof tot discussie bracht. Deze presentatie werd ons gebracht door een enthousiaste Katrien uit Oudenaarde. Daarna ging het debat van start waarbij vooral het publiek aan het woord kwam en het zich niet beperkte tot een onderonsje tussen de panelleden. Het was snel 22u30 toen het debat werd afgesloten maar de discussies gingen nog een tijdje door tot het café sloot om 1 uur.

Een inhoudelijk verslagje van het debat en verdere foto’s volgen nog.

29 september, 2006

FAX kort:Statutair Congres BBTK BHV uitgesteld.

Gisteren had er een Uitvoerend Comité plaats van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV). Door tussenkomst van BBTK-nationaal werd er beslist in een stemming het geplande statutair congres van 27 oktober uit te stellen tot het eerste trimester van 2007. BBTK BHV is de grootste afdeling van BBTK-SETCa.

28 september, 2006

‘Weetje’ van de week: Gevangenen in Polen vullen vacatures op die openstaan door de rush naar West-Europa

Sinds dat Polen bij de EU aansloot in mei 2004 zijn meer dan 1,2 miljoen Polen naar West-Europa gemigreerd. Aangezet door een vurige wens om aan de massale jongerenwerkloosheid en slavenlonen te ontsnappen in eigen land, vertrokken duizenden naar landen zoals het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Dit veroorzaakte een tekort aan werkkrachten in de Poolse bouw-, loodgieters- en elektrische industrie maar ook in de meer traditionele lage loon sectoren zoals de horeca/catering , verpleegkunde en rusthuizen.

De regering heeft nu gevangenen toegestaan om buiten de gevangenis te werken om de openstaande vacatures die door de massale migratie zijn ontstaan, op te vullen. De gevangenen werken in ploegen voor 1,25 Euro per dag.

Een update over de Poolse politieke situatie kan je lezen op de internationale website van het CWI (in het Engels): http://www.socialistworld.net/eng/2006/09/26poland.html

27 september, 2006

Zaterdag 14 oktober: open bijeenkomst CNAP Aalst

Zaterdag 14 oktober
20 uur

Trefcentrum Nieuwbeek (café)
Nieuwbeekstraat 35
9300 Aalst

open bijeenkomst CNAP Aalst:
politieke evaluatie gemeenteraadsverkiezingen en mobilisatie voor de conferentie van 28 oktober.

26 september, 2006

Spontane staking bij SAPPI Lanaken vandaag

Op de website van het Laatste Nieuws http://www.hln.be/ wordt gemeld dat er vandaag bij papierproducent Sappi in Lanaken een spontane actie is uitgebroken onder het personeel van de technische dienst.

Een ABVV-delgee bij SAPPI, Theo Mewis (zie foto), was onlangs nog te gast bij CNAP Aalst op de ‘Avond voor een Andere Politiek’ om een woordje uitleg te geven over de herstructureringen in het bedrijf. Verspreid over 2 jaar tijd moeten 123 werknemers afvloeien op een totaal van ongeveer 700 mensen. De werknemers van de technische dienst protesteren met hun actie van vandaag tegen het eenzijdig afschaffen van een synergiepremie.

Verder bericht HLN dat: De werknemers van de technische dienst kregen maandag van de directie te horen dat de synergiepremie die de werknemers in Lanaken krijgen uitbetaald wanneer ze in de vestiging van Sappi in het Nederlandse Maastricht gaan werken, eenzijdig wordt afgeschaft. "Die beslissing is de mensen in het verkeerde keelgat geschoten. De werknemers van de dienst hebben vandaag spontaan het werk neergelegd", zegt vakbondssecretaris Jan Staal van het ABVV.

De consultatiefase in het kader van de wet Renault loopt op zijn laatste benen. De onderhandelingen over een sociaal plan starten in principe op 2 oktober. Met hun beslissing van gisteren toont de directie duidelijk dat ze de weg van de confrontatie kiest. Anderzijds kan het ook zijn dat het management aftast hoe ver ze kunnen gaan en kijken ze hoe de werknemers reageren op hun provocatie. De actie van vandaag is echter een duidelijk signaal dat de arbeiders zich niet als lammetjes naar de slachtbank laten leiden. Wij wensen de werknemers alvast veel sterkte in hun strijd!

25 september, 2006

Ronny Barracuda's internetsprokkels: 'Kill Bill'

De ondragelijke lichtheid van het miljardairschap.

SATIRISCHE column ‘RODE brokken’ nr 1

De ondragelijke lichtheid van het miljardairschap of
de nieuwe Forbes-lijst van de 400 hardste werkers in de VS.


Om maar meteen met de deur in huis te vallen, time is money, you know... Het moet maar eens gedaan zijn om die arme sloebers en aanstellers in allerhande volkswijken, ghetto's en tutti quanti hier en in de Derde wereld ( ze betalen nog niet eens de huur voor de eerste 2 werelden!) voortdurend in de spotlights te zetten! Gelukkig is er nog het tijdschrift Forbes die de zielenpoten van miljardairs op deze kleine planeet hun schaarse momenten van aandacht schenkt. Echter aan de astronomische bedragen van hun vermogen zou je er aan twijfelen of zij op dezelfde planeet wonen als wij, gewone stervelingen die elke dag onze arbeidskracht moeten zien te verpatsen om te (over)leven. En als we daar dan nog in slagen om dit op een relatief deftige manier te doen, zouden we eigenlijk niet mogen vergeten een kaarsje te branden voor onze wilde weldoeners die speciaal zo rijk (als de zee diep en eigenlijk nog véél dieper) geworden zijn om ons werk te geven, de economie doen draaien, het risico van het ondernemen aandurven…kortom de last van de ganse wereld dragen. Maar denk je dat onze miljardairs hiervoor een bedankje krijgen al zij het maar een sluiks schouderklopje? Neeeeee, ondankbaarheid is ’s werelds loon zoals steeds blijkt. Erger nog; er zijn zelfs zo van die verdachte sujets (met of zonder krantje dat ze iedereen trachten aan te smeren) die durven beweren dat het klootzakken zijn die ons uitbuiten!

Nummer 1 zielenpoot van dienst is zoals vorig jaar: Bill Gates. Je kent hem wel: die Balkenende-kloon van Microsoft. Hij heeft zich serieus in het zweet gewerkt om een spaarpotje van 53 miljard dollar kunnen aan te leggen.

Zijn bloed-, zweet- en tranenspoor wordt op de voet gevolgd door Warren E. Buffet van de investeringsmaatschappij Berkshire Hathaway. Deze noeste werker heeft een kapitaaltje bij elkaar gesprokkeld van 46 miljard dollar. De achterstand op onze Bill heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de heer Warren soms wel eens in het geniep ontsnapt uit de bureau om een sigaretje te gaan roken. Ja, ja; zelfs onder onze weldoeners schuilt er wel eens een anarchistje!

De rest van het peleton volgt vanaf minder dan de helft van het fortuintje van de twee eerste olympische kapitaalatleten. Men zou deze heren wel al eens kunnen verdenken van een zekere luiheid. Zo heeft onze steeds goedlachse Bill het jullie toch niet geleerd! Voor een appeltje voor de dorst moet je al eens een half uurtje vroeger uit je bed willen komen!

Nummer drie is Sheldon Adelson, de casino-magnaat die 20,5 miljard dollar wist bij elkaar te zwoegen. Hij toont zich een goed leerling van ‘super-Bill’: de afgelopen 2 jaar verdiende hij 1 miljoen dollar per uur! Dat kan tellen als work-out! Ondanks deze intensieve training ligt er echter nog wat te veel vet op de Dollarspieren en de Euroceps: dat kan beter! Hopelijk scheurt hij niet zijn Yenpees in de spurt naar de top. Zal hij ooit de meester overtreffen? Ligt er een Wall Streetversie van ‘Kill Bill’ in het verschiet? Wie zal het zeggen?

De Walton familie heeft ook niet slecht geboerd met hun kruidenierswinkeltje op de hoek. Kwatongen beweren dat zij eigenlijk eigenaars zijn van ’s werelds grootste supermarktketen Wal-Mart. Maar daar is natuurlijk niets van aan. Ik zie ze elke dag ’s morgens vroeg hun winkeltje openen om 6 uur als ik passeer om de trein naar mijn werk te nemen. Dat kan ook niet anders als je weet dat er 4 familieleden in de top tien zitten. Jim C. Walton is het vlijtigst van de familie: hij heeft 15,7 miljard dollar in zijn sok onder het bed zitten (dat hij niet veel ziet aangezien hij altijd maar aan het werk is)

De 400 hardste werkers in Amerika verdienen samen 1,25 biljoen dollar (980 miljard Euro) We verkiezen de cijfers niet in getallen weer te geven aangezien we de lezer geen carpaal tunnel syndroom willen bezorgen door al die nulletjes te moeten wegscrollen .

De snotneuzen van dienst op de lijst zijn de oprichters van Google: Sergey Brin (14,1 miljard dollar) en Larry Page (14 miljard dollar). Zij staan respectievelijk op nummer 12 en 13. Zij hebben echter nog een zee van tijd als jonge dertigers om er nog een serieuze schep bovenop te doen: oefening baart kunst!

En hoe is het gesteld met de Belgische altruïsten? In de Forbes-lijst van de rijkste mensen ter wereld komen 2 landgenoten voor. De voormalige ijzerhandelaar Albert Frère heeft een schroothoopje ter waarde van 3 miljard Euro. In de VS zou hij daarmee op de 85e plaats komen. In het eerste half jaar van 2006 boekte de Frère-holding GBL nog een recordwinst van 2,718 miljard Euro.

Je vraagt je af waarom die stakers in oktober 2005 zo van hun neus maakten tegen het generatiepact, en natuurlijk die rode luieriken van het ABVV het luidst. Terwijl ‘den Albert’ nog een aardig centje bijverdient op zijn 80e zitten die laweitmakers al te puffen dat ze tot hun 65e moeten potjes stapelen of vijzen aandraaien in de fabriek. Met zo een houding zal je natuurlijk nooit een degelijk spaarpotje opbouwen! Ze zouden beter wat harder werken en minder staken. Michel Verschueren had gelijk toen hij naar aanleiding van de staking tegen het globaal plan op TV zei dat stakers luieriken zijn. Hij werd dan ook zeer onheus bejegend door het studiopubliek met het nodige ‘awoert’ geroep. Maar wat wil je met al die undercovercommunisten op de VRT (toen nog BRT) die dan later carrière maken bij rechtse politieke partijen: zó achterbaks zijn ze!

Waar waren we gebleven? Ah ja: de tweede rijkste Belg is een …genaturaliseerde Kazak: Patokh Chodiev. En durf nu nog eens beweren dat die vreemdelingen niet willen werken en zich niet integreren!

24 september, 2006

Aankondiging satirische column 'Rode Brokken'

In tegenstelling tot de karikatuur van de extreemlinkse militant met immer verzuurd gezicht en permanent gesloten sluitspier, kunnen de linkse socialisten een gezonde dosis humor best smaken. Vandaar dat er regelmatig op deze website een satirische column zal verschijnen onder de titel: 'RODE BROKKEN.' Waar dit op slaat laten we over aan de fantasie van de lezer.

Voor de liefhebbers van het genre kunnen we verwijzen naar onze collega's van www.links-socialisme.blogspot.com. Hun devies is: "Lachen met de bazen om er niet voortdurend mee te huilen." Het satirisch artikel 'Groene oorlogsvoering' van onze blog verscheen al bij onze collega's...Moge de humoristische samenwerking menig groen lachje toveren op het gezicht van de klassevijand...en wat darmkrampen bezorgen mag ook maar dat is niet obligatoir.

Bloggers aller landen: verenigt u!

Voor morgen kunnen we alvast de eerste aflevering van Rode Brokken aankondigen: 'De ondragelijke lichtheid van het miljardairschap.'

23 september, 2006

Nieuws van de Non-Profit

Na veel gemekker van sommige werkgeversfederaties is er toch een tweede reeks CAO’s uiteindelijk ondertekend!

Op donderdag 21 september werd een tweede reeks van CAO’s voor de federale Non-Profit (o.a. de ziekenhuissector) ondertekend. Deze vloeien voort uit het federale akkoord met de regering van maart 2005 die volgde op 1,5 jaar lang Witte Woede die eindigde in een staking van 2 weken.

Traditiegetrouw was er de tegenwerking van steeds dezelfde werkgeversfederaties: Becoprivé (met o.a. het Brusselse Edith Cavell ziekenhuis) en AFIS (de Franstalige ziekenhuizen van de ‘socialistische’ zuil) Deze CAO’s lagen allemaal ter ondertekening klaar in juni 2006 maar de voorgenoemde werkgeversfederaties hadden een probleem met de CAO over het toekennen van voordelen van het bediendestatuut aan de arbeiders en de CAO over het statuut van de syndicale afvaardiging bij ondernemingen van minder dan 50 werknemers.

De onderhandelaars van BBTK hadden het mandaat gekregen van het nationaal beroepscomité BBTK Gezondheidszorg om enkel te tekenen indien het volledige pakket van CAO’s aanvaard werd door ALLE betrokken partijen. Als vakbond konden we niet meegaan in de salamitechniek van de patroons die er enkel zou toe leiden dat bepaalde CAO’s gewoonweg niet ondertekend worden door enkele werkgeversfederaties. Dit is uiteraard van belang voor de werknemers die in de ondernemingen van de ‘weigeraars’ werken (waar logischerwijze de CAO's niet van toepassing zouden zijn) maar ook voor de werknemers wiens instelling niet bij een werkgeversfederatie aangesloten is. Indien alle federaties een CAO ondertekenen, dan zijn die van toepassing op ALLE werknemers, ongeacht de instelling.

BBTK stond aanvankelijk alleen met deze opstelling maar wist de overige vakbonden te overtuigen zodanig dat het voltallige vakbondsfront aan hetzelfde zeel trok. BBTK is de enige echte federale vakbond waar dat Vlamingen, Brusselaars en Walen samen zitten in één vakbond. Dit is niet het geval bij de christelijke bonden die per taalgroep afzonderlijk gestructureerd zijn én afzonderlijk ageren. Door het feit dat het steeds Franstalige werkgeversfederaties zijn die stokken in de wielen steken, is er een zekere neiging van het LBC (christelijke bediendebond in Vlaanderen) om de federale solidariteit tussen de werknemers te ‘vergeten’ en zo de ‘Vlaamse kaart’ te kiezen. De Vlaamse werkgevers doen bijlange niet zo moeilijk aangezien deze ziekenhuizen door de band financieel veel gezonder zijn dan de Franstalige.

Hét heikele punt van het federaal akkoord is de problematiek van de arbeidstijd. Aangezien de LBC het onrealistisch acht dat er op nationaal vlak iets levensvatbaars uit de bus zal komen, is men hierover reeds beginnen onderhandelen op ondernemingsvlak.

Lijst van de ondertekende CAO’s:

1. toekenning attractiviteitspremie
2. toekenning bepaalde voordelen van het bediendestatuut aan de arbeiders
3. toekenning functiecomplement voor sommige werknemers, dienshoofden in functie
4. toekenning van bediendestatuut aan het verzorgend personeel
5. statuut syndicale afvaardiging (minder dan 50 werknemers)
6. toeslagen voor onregelmatige prestaties (voor elke deelsector een aparte CAO: diensten voor bloed, wijkgezondheidscentra, ziekenhuizen en ROB/RVT-revalidatiecentra, thuisverpleging)

Donkere wolken boven de tewerkstelling in de Non-Profit in 2007.

In 2007 zal er in het fonds van de Sociale Maribel een structureel tekort zijn van 2,3%. De Sociale Maribel is een systeem van verlaging van de patronale bijdragen in de Non-Profit waarmee dan meer tewerkstelling geschapen wordt. (http://meta.fgov.be/pc/pce/pces/nlces08.htm)

Door een andere verwerking van de gegevens betreffende het aantal ‘koppen’ in de sector is er een verschil van 5000 koppen (minder) in 2005 in vergelijking met 2004… Terwijl het aantal personeelsleden in de sector dus verder daalt, blijft het arbeidsvolume echter stijgen… An accident waiting to happen!

Er zijn slechts 2 oplossingen voor het tekort. Ofwel komt de regering met extra geld over de brug maar met de huidige begrotingsperikelen lijkt dit niet zo vanzelfsprekend. Een eenvoudige indexering van het bedrag zou het probleem al oplossen. Een andere oplossing is besparen in het fonds. Het tekort van 2,3 % komt ongeveer overeen met het bedrag van het loon van 100 fulltime equivalenten. Het zou echter pervers zijn om 100 mensen op straat te zetten in een sector dat al met een chronisch personeelstekort te kampen heeft. Deze afdankingen zouden dan nog eens een vicieuze cirkel in gang trekken: hoe minder koppen, hoe minder geld in het fonds…

Het lijkt erop dat de Non-Profit nog eens zijn vlaggen zal mogen bovenhalen als de regering hier geen valabele oplossing aanbiedt. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

22 september, 2006

FAX kort: Bosch-Siemens Berlijn in staking

De Berlijnse kameraden van de WASG en SAV zijn al geruime tijd actief in de strijd van de arbeiders van de Bosch-Siemens-Hausgeraetewerk fabriek in het Spandau district van Berlijn tegen 570 ontslagen en de geplande sluiting van de productie begin 2007. Deze fabriek produceert huishoudapparaten. Op dinsdag 20 september stemde een meerderheid van 94,97 % voor een ongelimiteerde staking. De arbeiders hebben Lucy Redler (woordvoerster WASG Berlijn) uitgenodigd om volgende week dinsdag op een massameeting te komen spreken. Dit is een teken van de invloed die de kameraden in de stad hebben gewonnen. Lucy zal op de meeting de solidariteitsboodschappen uit het buitenland voorlezen die via het CWI zijn verzameld.

21 september, 2006

CAP en de PVDA: de mist is opgetrokken en het water is nog altijd veel te diep!

Sinds de acties tegen het Generatiepact is er iets beginnen gisten links van SPA en GROEN! Enerzijds zijn er initiatieven opgedoken die zich ingraven in de bestaande situatie: de 15 decemberbeweging (een initiatief gelanceerd door de PVDA en haar syndicale periferie die zich bewust wil beperken tot wat links lobbywerk binnen het ABVV) en SPA-Rood.

Anderzijds is er het Comité voor een Andere Politiek (CAP) die een duidelijk perspectief biedt om een nieuwe politieke stem voor de werknemers en hun gezinnen op te bouwen. De LSP en de pers verstaan kennelijk beiden hetzelfde (voor 1 keer) tot wat dat initiatief moet leiden: een nieuwe brede arbeiderspartij.

De PVDA-leiding van zijn kant weet niet goed hoe zij met dit nieuwe gegeven moeten omgaan. Enerzijds voeren zij ‘subtiele’ manoeuvres tegen het CAP vooral via de 15 decemberbeweging en anderzijds laten ze de kwestie open, nemen ze een afwachtende houding aan. Zij moeten immers rekening houden met hun ‘breed lidmaatschap’ waarvan de meesten zich NIET met het stalinisme vereenzelvigen. Maar 1 ding is duidelijk: de partijleiding van de PVDA zit er mee verveeld. Hun simplistisch antwoord op het CAP is dan ook: “Waarom een nieuwe arbeiderspartij oprichten terwijl die al bestaat, namelijk de PVDA?” Het is natuurlijk niet geestig voor hen dat terwijl ze een verbredingspolitiek à la Nederlandse SP willen doorvoeren in hun partij, er kapers op de kust komen.

De reden waarom de PVDA in haar huidige vorm nooit een nieuwe brede arbeiderspartij kan worden, kunnen we illustreren met bovenstaande cartoon die misschien een goede samenvatting maakt van wat veel politiek bewuste arbeiders en syndicalisten al dan niet prominent in hun achterhoofd hebben.

Stalinistische methoden en ideeën zijn niet meer van deze tijd en stoten veel meer af dan ze aantrekken en daarenboven doen die bureaucratische manoeuvres te veel denken aan de manipulaties van de vakbondsleiding. Zolang de PVDA waanzinnige regimes zoals Noord-Korea en China (waar ondertussen de kapitalistische restauratie gepaard gaat met de meest barbaarse praktijken) blijft verdedigen, zal de deur naar de meest kritische maar ook bredere lagen van de arbeidersklasse op slot blijven.

In de nasleep van het Generatiepact heeft de PVDA een 600-tal arbeiders een lidkaart kunnen aansmeren maar dat is meer een uiting van een immens politiek vacuüm ter linkerzijde dan dat de PVDA gezien wordt als hét politiek instrument bij uitstek om hun belangen te verdedigen. Een hond met een hoed op had tijdens de algemene stakingen op de stakerspiketten lidkaarten kunnen verkopen. Men zou zich kunnen afvragen waarom de LSP dit dan niet heeft gedaan. Het antwoord is kort; de LSP is geen ‘lidkaartenpartij’ maar een kaderorganisatie (organisatie van actieve militanten) We hebben van de staking gebruik gemaakt om de idee van een nieuwe arbeiderspartij te populariseren…en het bestaan van het CAP is het bewijs dat we daarin geslaagd zijn ook. En uiteraard heeft de LSP ook delegees en arbeiders gewonnen tijdens de acties tegen het Generatiepact. Het verschil is dat we die mensen niet gewoonweg een lidkaart aangesmeerd hebben maar hen overtuigd hebben om op wekelijkse basis politiek te militeren met de juiste perspectieven én methoden.

Het argument dat de PVDA opwerpt dat ze het niet zien zitten om hun eigen structuren in iets nieuws op te lossen, bewijst nog maar eens dat ze er geen zak van begrepen hebben. LSP is alvast niet van zin om zichzelf op te lossen in een nieuwe formatie maar zal als een georganiseerde kracht binnen die toekomstige formatie optreden. Uiteraard kan je het niet verwachten van een partij waarbinnen het tendens- of fractierecht niet toegelaten is (de PVDA dus) dat ze iets zou verstaan van een ‘federatief partijmodel’ bestaande uit zowel individuele leden als georganiseerde groepen en/of partijen, laat staan dat ze er zouden kunnen mee omgaan zonder in bureaucratische methoden te vervallen.

Een nieuwe, brede, democratische arbeiderspartij is meer dan nodig én mogelijk! Het is het enige zinnige antwoord op de reeks van zwarte zondagen. Wacht niet langer maar schrijf je in voor de Dag van een Andere Politiek op 28 oktober in Brussel! (http://www.bxl2810.be/)

20 september, 2006

‘Groene oorlogsvoering’ of maak eens een mens kapot op ecologisch verantwoorde wijze…

Dat de kapitalistische logica soms tot rare kronkels leidt, dat wisten we al. Maar dat de modetrend van milieuvriendelijke producten (waar de hoogopgeleide-tweeverdieners met bijhorend opzichtig brilletje en een neerkijken-op-de-arbeiders-houding, zot van zijn) zich ook ging manifesteren in de wapenindustrie…daar hebben we even niet van terug! In een artikel in de Metro van dinsdag 19 september onder de titel ‘Nieuwe dimensie voor bio-oorlog’, wordt deze laatste fraaie ontwikkeling in de kapitalistische perversie geopenbaard.

Het Britse ‘BAE Systems plc’,de vierde grootste wapenfabrikant in de wereld, wil milieuvriendelijke wapens produceren! Een voorbeeld van hun nieuw ‘groen gamma’ zouden loodvrije kogels zijn: “Lood is schadelijk voor het milieu en kan mensen in gevaar brengen.” Dat is inderdaad je eerste bekommernis als je darmen voor je eigen ogen aan gort geschoten liggen en je amper nog een woord kan zeggen terwijl het bloed uit je mond gulpt: DENK AAN HET MILIEU MAN! En dat loden kogels mensen in gevaar kunnen brengen…dat hadden we al ergens gelezen, was het niet in EOS of zo? Dus: weg lood en welkom milieuvriendelijke stof die liefst nog veel efficiënter is in het uit elkaar rijten van het menselijk lichaam. Verder werkt het bedrijf ook aan “stillere bommen” …om geluidsoverlast te vermijden. Anders zou je er nog eens een proces bovenop kunnen krijgen van je buren wegens nachtlawaai of zoiets?

Uiteraard mogen milieuvriendelijke raketten niet in het rijtje ontbreken. Ook ecologisch afbreekbare explosieven en granaten die minder schadelijke rook ontwikkelen, staan in de nieuwe catalogus. Daar zullen de ik-steek-mijn-wapendepot-weg-in-de-grond guerillastrijders in de toekomst toch aandacht moeten aan besteden. Hopelijk denkt de firma aan deze laatste ambachtslieden en voorziet men het wapentuig van een waarschuwing:”Read before hiding” Anders kan men na het wapentuig opgegraven te hebben, de vijand te lijf gaan met een hoopje compost of iets van die aard. Dat de granaten niet te veel mogen roken zal waarschijnlijk een toegeving zijn aan de anti-sigarettenlobby. Liever milieuvriendelijk schrapnel in mijn lijf dan bezoedelde longen! En VERBODEN granaten te gooien in publieke ruimten of op de werkvloer behalve in de daarvoor bestemde lokalen ( liefst van maar een paar vierkante meter waar je als haringen in een ton zit)

Maar het beste houden we natuurlijk altijd voor het laatste. Welk argument haalt dokter Debbie Allen, de directeur, aan om zijn ‘groen gamma’ te verkopen? “Wapens zullen toch gebruikt worden” en dat men “ de wapens zo veilig mogelijk wil maken voor de gebruiker en de schade die ermee gepaard gaat, zoveel mogelijk wil beperken.”

Om te eindigen een laatste aanbeveling voor GROEN! Als België nog eens wapens levert aan een land, Nepal om maar een voorbeeld te geven, is het minste dat de milieupartij kan eisen toch milieuvriendelijk wapentuig!

19 september, 2006

Volgens de Berliner Zeitung was de intrede van de Berlijnse WASG in de districtsraden een 'gelukte verkiezingsstart.' De WASG is alvast bevestigd als politieke factor in Berlijn ondanks de prognoses van sommige klojo's van de nationale leiding van de WASG (die de Linkspartei.PDS steunde) die de Berlijnse afdeling een resultaat achter de komma gaven. Verder blijkt ook dat minder dan de helft van de WASG-kiezers in 2001 voor de PDS gestemd heeft wat dus bewijst dat de partij een zeer breed potentieel heeft en niet enkel tot de 'traditionele linkse visvijver' beperkt is. Het is hetzelfde kiespotentieel waar dat de NPD op mikt.

Maar zoals de cartoon (door Ronny Barracuda) boven stelt, zijn de verkiezingen echter maar de eerste etappe in de opbouw van de WASG. Zoals ook al in de verkiezingscampagne bleek, ligt het accent van de WASG op buitenparlementaire actie op school, in de wijken en op de werkvloer. Door de grote anti-politieke sfeer die er hangt in Berlijn zal de WASG in de praktijk moeten bewijzen dat zij 'anders dan de anderen zijn.' Eénmaal men die twijfel kan wegnemen bij bredere lagen van de bevolking ligt er een groot onontgonnen gebied vrij voor de nieuwe partij. Er is dus nog heel wat werk aan de winkel!

Een héél gedetailleerde analyse met veel cijfers kan je vinden op de website van de SAV: http://www.sozialismus.info/ Je moet dan wel een zinnetje Duits verstaan.

18 september, 2006

Respectabel resultaat voor WASG volgens de krant Die Welt

Zoals gisteren al voorspeld speelde de historisch lage opkomst de WASG parten. De kiesdrempel voor het parlement werd niet gehaald maar werd door o.a. de krant Die Welt als een respectabele uitslag beschreven. Het was immers de allereerste verkiezingsdeelname van de WASG in Berlijn terwijl dan nog de nationale leiding van de WASG, waaronder Oscar Lafontaine, de Linkspartei.PDS ondersteunde!!

De Linkspartei.PDS moest een zware afstraffing slikken: over geheel Berlijn verloor men bijna 10% terwijl het verlies in Oost-Berlijn opliep tot 20 % (of de helft van hun stemmen daar) Woordvoerders van de Linkspartei.PDS duidden dan ook snel de WASG aan als de schuldige voor de afstraffing. Het was echter niet de WASG die een politiek van sociale afbraak voerde in de Berlijnse ‘rood-rode’ coalitie…

Het stemmenaantal van de buitenparlementaire partijen in Berlijn is nooit zo hoog geweest. Partijen die aanzien werden als anti-establishment scoorden goed: WASG, de Grijze Panters (een lijst die opkomt tegen de aanvallen op de pensioenen) en uiteraard ook de 'neo'-nazi's van de NPD. Door een sterk alternatief ter linkerzijde (WASG) maakte de fascistische NPD niet de spectaculaire doorbraak in Berlijn zoals wel het geval was in Mecklenburg-Vorpommern.

Partijen die ofwel in de regionale of in de federale regering zitten, verloren allemaal. De CDU kende een historisch lage uitslag. De SPD wist zich in Berlijn staande te houden omwille van de charismatische kopman ginds, Klaus Wowereit, die niet vies is om wat linkse rhetoriek te gebruiken. De Groenen hadden het 'geluk' om nergens in de regering te zitten...

Wat de lokale verkiezingen betreft krijgen we een ander plaatje. In meer dan de helft van de districtsraden (7 op 12) doet de WASG haar intrede terwijl er in 2 districten zelfs geen WASG-lijst was ingediend. In totaal behaalde de WASG 14 zetels. De NPD, die zelf de WASG aanduidde als haar voornaamste concurrent, deed zijn intrede in 4 districten. Voor een diepere politieke analyse van de uitslagen verwijzen we naar www.socialisme.be

WASG uitslagen in de districten:

Mitte: 4,1% = 2 zetels
Friedrichshain-Kreuzberg: 6% = 3 zetels
Pankow: 3,6% = 2 zetels
Tempelhof-Schöneberg: 3,1% = 1 zetel
Treptow-Köpenink: 3,6% = 2 zetels
Marzahn-Hellersdorf: 4,8% = 2 zetels
Lichtenberg: 5% = 2 zetels

17 september, 2006

Voorspellingen van zeer lage opkomst bij Berlijnse verkiezingen lijken uit te komen.

Zondag 17 september 14u30

Tegen 12u deze middag is maar 22,3 % van de stemmers in Berlijn komen opdagen. Dit is nog 3,7 % minder dan de verkiezingen in 2001 (26%) op dit tijdstip. In het westelijke deel kwamen wel meer stemmers opdagen dan in het oostelijk deel.
(Bron: http://www.statistik-berlin.de/wahlen)

In zo een omstandigheden lijkt het vrij onwaarschijnlijk dat de WASG de kiesdrempel van 5% (deelstaatparlement) zal halen aangezien de meeste proteststemmers de thuisblijvers zijn.

Het overschrijden van de 3% kiesdrempel voor de gemeenteraad lijkt echter bevestigd door de opiniepeilingen die de WASG steeds minimum 3% geven. In een opiniepeiling van 10 september (http://www.nnn.de/) blijkt wel dat de grootste verliezer de Linkspartei.PDS zou kunnen zijn: -7,6%. Dat mogelijk verlies van de Linkspartei.PDS gaat bijna integraal naar de Groenen en de WASG. De rechtse partijen, ondanks het feit dat ze in de oppositie zitten, verliezen. De SPD zou vooruitgaan met 3,3 %.

Het is duidelijk dat het vooral de Linkspartei.PDS is die zal afgestraft worden voor het brutale neo-liberaal beleid. Maar opiniepeilingen blijven natuurlijk maar opiniepeilingen : we zullen de echte resultaten moeten afwachten alvorens verdere conclusies te trekken. We wensen alvast de WASG een goed resulttaat.

15 september, 2006

Zondag regionale verkiezingen in Berlijn: zal WASG de kiesdrempel halen?

Nu zondag zijn het regionale verkiezingen in Berlijn en Mecklenburg-Vorpommern. Het gaat om verkiezingen van de gemeenteraden en de deelstaatparlementen. Vele ogen zijn gericht naar het resultaat van de WASG in Berlijn: zullen zij de kiesdrempel van 5 % halen? In een situatie waar volgens de opiniepeilingen 50% van de kiezers overweegt thuis te blijven, is dit niet vanzelfsprekend.

Je kan de WASG-campagne volgen op de websites van LSP http://www.socialisme.be en voor diegenen die een woordje Duits kennen http://www.sozialismus.info/ en www.wasg-berlin.de.

De verkiezingscampagne ging alvast gepaard met veel sociale onrust: de staking van het Charité-personeel (vanaf dinsdag), de scholierenstaking met 8000 betogers op woensdag, de sociale strijd bij Bosch-Siemens in Berlijn,… Overal is de WASG nauw betrokken en ondersteunen/ organiseren zij actief het verzet.

Wat betreft de gemeenteraadsverkiezingen is de kiesdrempel veel lager: 3% wat ervoor zorgt dat de WASG hier en daar in de gemeenteraden alvast haar intrede zal doen.

Waarom besteden we op deze blog zoveel aandacht aan de WASG? Het antwoord is heel eenvoudig: de WASG vertoont veel parallellen met het project voor een Andere Politiek in Belgïe maar staat veel verder in haar ontwikkeling . Ondanks het feit dat er ook fundamentele verschillen zijn met een Andere Politiek kunnen we er de nodige lessen uit trekken en zeker wat betreft de verschuiving naar rechts van de leiding van die formatie (WASG dus), de manipulaties en bureaucratische methoden van diezelfde leiding én uiteraard hoe je dit aanpakt als linkse oppositie.

De Berlijnse WASG behoort tot die linkse oppositie en het is niet per toeval dat de lijsttrekster, Lucy Redler, (http://www.lucy-redler.de/) lid is van onze Duitse zusterorganisatie SAV. Op haar website kan je ook video-toespraken van Lucy bekijken.

De dubieuze houding van de NPD tegenover de WASG

De neonazi’s van de NPD beschouwen dan ook de WASG als haar belangrijkste concurrent. Daarin hanteren ze een soortgelijke strategie als de nazi’s in de jaren ’20: al dan niet samen met de KPD (Kommunistische Partij), meetings aanvallen van de SPD. Vertaald naar september 2006: meetings en militanten van SPD (sociaal-democraten), PDS (ex-communisten) en de Groenen fysiek aanvallen terwijl men de WASG ‘links’ laat liggen. Hierbij verwijzen we naar een artikel in De Morgen van deze week over de NPD-terreur. Sommige functionarissen van de NPD gaan zelfs zo ver dat ze actief oproepen tot frontvorming met de WASG en zelfs entrisme (bij de WASG aansluiten)

Als je de website van de NPD gaat bezoeken, zou je denken op een linkse website terechtgekomen te zijn…totdat je iets verder leest! Ze hebben alvast voor een groot stuk de taal en slogans van de WASG ingepikt… net zoals hun illustere voorgangers van de NSDAP heel wat socialistische symbolen ingepikt hebben.

De uitslag van zondag zal alvast een grote invloed hebben op de linkerzijde in Duitsland én internationaal. Leve de Berlijnse WASG!

14 september, 2006

Solidariteitsboodschap van Belgische syndicalisten met de Charité-stakers

De onderstaande solidariteitsboodschap (in het Engels aangezien ons Duits niet zo schitterend is) met de stakers van het Berlijnse Charité ziekenhuis werd deze namiddag per e-mail doorgestuurd. De boodschap werd ondertekend door delegees, hoofddelegees en vakbondssecretarissen van BBTK-SETCa die in de ziekenhuissector actief zijn in Gent, Lede, Halle, Grimbergen, Brussel en Charleroi.

Binnen het uur (!) kreeg ik antwoord op de solidariteitsmail: "This is great, thanks very much. Tomorrow there will be a demo by the striking workers and we will pass on your message then. Will keep you up-to-date." Internationale solidariteit geeft altijd een extra steuntje in de rug om het moreel van de stakers hoog te houden!


Solidariteitsboodschap:

We send our warmest solidarity to the strikers of the Charité Hospital in Berlin!

In Belgium we have to deal with the same difficulties in the health sector: lack of everything... low wages, shortage of staff, unwilling management, cuts, looming privatisation... The national deal in our sector that was negotiated with the federal government in 2005 has been met with a lot of resistance of the employers’ federations. This national deal was the result of industrial action over the period of more than one year which ended in an all-out strike of the federal health sector for 2 weeks. For each part of the deal that was agreed to with the government a bitter fight with the employers’ federations has been and still is necessary. In Belgium we still have a long way to go until our demands are met.

Victory for the Charité-workers!
Unity is strength!

13 september, 2006

Grootste ziekenhuis in Duitsland in staking juist voor verkiezingen

Op dinsdag 12 september gingen de werknemers van het universitair Ziekenhuis Charité in Berlijn in staking voor looneisen. Het Charité ziekenhuis is één van de grootste van Duitsland met ongeveer 15.000 werknemers en is ook de tweede grootste werkgever in Berlijn. Het personeel heeft de staking ingezet juist 5 dagen voor de Berlijnse regionale verkiezingen met als doel het stadsbestuur – die ook bij het management betrokken is- onder druk te zetten. Tot nu toe heeft de directie nog geen enkele toegeving gedaan ondanks het feit dat er al 26 onderhandelingsrondes plaatsgevonden hebben.

Verlede week stemde 91,98 % van de werknemers om in staking te gaan. Deze actie moet gezien worden tegen de achtergrond van scherpe besparingen en dreiging van privatisering in het ziekenhuis. Verlede week vrijdag bracht een Duitse nationale krant , Die Welt, uit dat patiënten in het Charité ziekenhuis officieel gerantsoeneerd worden op 1 liter mineraal water per dag.

De Berlijnse WASG is zeer actief betrokken bij de ondersteuning van de staking. De woordvoerder van de vakbond Verdi, Carsten Becker, is nummer drie op de verkiezingslijst van de WASG voor zondag. Voor meer info over de WASG kun je terecht op www.socialisme.be of www.sozialismus.info (website van onze Duitse zusterorganisatie SAV)

12 september, 2006

Foto's 'Avond voor een Andere Politiek' van 9 september

In de loop van de avond kwamen een 40-tal personen hun licht opsteken. Tijdens het 'formele gedeelte' met het panel waren er een 30-tal aanwezigen die ook actief deelnamen aan de discussie. Bij CNAP geen meetings om 'passief te consumeren' zoals bij debatten met de klassieke partijen maar een discussie waar iedereen zijn woordje (of meer) kan placeren! Arbeidersdemocratie in de praktijk!

Het establishment over de neo-nazi's. Van ontkenning tot versterking van repressiemogelijkheden.

Hier volgt een artikel door Jan (Blokbuster Aalst) waarvan de ingekorte versie op de nationale website van LSP (www.socialisme.be) te lezen is.

In verschillende kranten en media zien we hoe het gevaar van gewelddadige groeperingen als BBET sterk wordt onderschat. Ook het Vlaams Belang is nu gedwongen uitspraken te doen, maar dat doen ze op een uiterst ontwijkende en hypocriete wijze.

In Het Laatste Nieuws zegt professor krijgskunde Luc De Vos dat het nu eenmaal een feit is dat er in elk leger wel “eenzame dromers” zitten maar op de vraag of zulk een extremistisch crapuul daadwerkelijk een gevaar vormt voor de maatschappij, antwoordt hij: “Ik denk niet dat ze echt gevaarlijk zijn.” Meer nog, volgens De Vos zouden ze zelfs niet in staat zijn echt aanslagen te plegen. “Ik twijfel daar sterk aan” , zegt hij. De Vos probeert de goede naam van het leger te redden, dat spreekt vanzelf, men zou ook moeilijk anders van hem kunnen verwachten. De Vos ontkent niet dat er illegale wapens zijn gevonden en keurt het neonazistisch gedachtegoed af. Aan de andere kant gebruikt hij de vreemdste wendingen en argumenten om de zaak te sussen en zegt hij dat de actie van het gerecht overtrokken was. “Er zijn volgens mij bij veel Belgen illegale wapens te vinden” aldus De Vos. Inderdaad: jachtgeweren en riotguns zonder vergunning misschien. Maar hoeveel Belgen hebben oorlogswapens, nachtkijkers en landmijnen in huis? Hoeveel Belgen beschikken over een rugzak met bom, gebruiksklaar? Er was zelfs al een opeisingsbrief geschreven! Echter geen reden tot paniek! De ex-kolonel stelt ons gerust: “mensen die houden van orde en stiptheid houden er soms vreemde gewoonten op na.”

De verdachten van de neonazistische groepering "Bloed, Bodem, Eer en Trouw" waren niet van plan om een aanslag te plegen. Dat zegt Piet Noë, een van hun advocaten. Noë verdedigt de”ideoloog” van de bende en de man bij wie thuis wapens en een zelfgemaakte bom gevonden zijn. Het gerecht zegt dat zij de kopstukken zijn van de terreurgroep, maar hun advocaat ziet dat anders. Hij noemt de verdachten wapenfreaks en geeft toe dat sommigen van hen een verwerpelijk gedachtegoed hebben, maar volgens hem zijn het geen terroristen. "Het gaat meestal om een soort machogedrag", zegt Noë. "Sommigen zijn legaal bij een schietclub aangesloten." De advocaat die de verdediging opneemt voor de neonazi’s en hen een bende "overjaarse pubers" noemt, is -wat had je verwacht- geen onbekende in die kringen. Hij verdedigde eerder al Roeland Raes en Siegfrid Verbeke en was zelfs de contactpersoon voor een steunfonds voor Siegfrid Verbeke. Het gerecht blijft ervan overtuigd dat de groep wel met het idee speelde om een aanslag te plegen. De twaalf aangehouden verdachten verschijnen dinsdag voor de raadkamer in Dendermonde.


Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael wil dat het parlement een wet uitwerkt die racistische organisaties aanpakt. Er is sprake van om zulke organisaties aan te pakken aan de hand van een lijst. Met de huidige racismewet kunnen alleen personen worden vervolgd.

"Organisaties die staatsgevaarlijk zijn moeten aangepakt kunnen worden, maar niet op basis van een lijst die door de politiek wordt opgemaakt", vindt Tony Van Parys (CD&V) Van Parys staat niet volledig achter het voorstel van minister Dewael. Hij wenst dat de politie meer bevoegdheden zou krijgen om zulk een organisaties aan te pakken. Politici moeten volgens hem hier niet bij betrokken zijn.

Gerolf Annemans zal de tekst wel steunen indien het de bedoeling is om op een heel precieze manier organisaties zoals "Blood and Honour" aan te pakken. Begrijpelijk, hiermee kan het VB zich zogezegd distantiëren van deze organisaties maar kunnen andere bevriende groeperingen zoals bv Voorpost buiten schot blijven. En het zal het VB eigenlijk worst wezen als de zuipfascisten van B&H Midgard worden opgepakt Daar hebben ze toch niks aan als het erop aankomt …

Het feit dat het VB het voorstel ten dele “steunt” toont enkel aan dat ze onder de gegeven omstandigheden het hun niet kunnen veroorloven om openlijk in verband te worden gebracht met gewelddadige neonazi’s. Nochtans bestaat de link en is dit heden ten dage zelfs een beetje een publiek geheim. Hoe kan men anders verklaren dat Patrick Coeman (Blokwatch) onlangs op VTM mocht verklaren dat er inderdaad rechtse skinheads en neonazi’s betrokken zijn bij de orde-en veiligheidsdiensten van het VB?

De SP.A staat wel volledig achter minister Dewael. "Het discussiepunt is dat racisme steeds toeneemt in de maatschappij en daar moeten we dringend werk van maken."aldus de SP.a.

De uitspraken van onze heren politici kunnen ons wel een aantal zaken doen besluiten.Ten eerste, dat het VB behoorlijk met de zaak verveeld zit en met reden: uit incidenten die reeds eerder plaatsvonden blijkt zwart op wit dat er contacten zijn tussen het VB en neonazistische groepen. Dit werd zelfs bevestigd door de Amerikaanse nazi Griffin die openlijk toegaf dat Belgische B&H leden actief bij het VB zijn aangesloten. Daarom dat op de site van het VB er nu het ene artikel na het andere verschijnt waarin de verdachten worden voorgesteld als “marginale gekken” waarmee het VB natuurlijk niks te maken heeft …

Het voorstel om “extremistische” organisaties aan te pakken kan misschien in eerste instantie goed klinken maar we mogen niet vergeten dat de machthebbers zulk een instrument ook kunnen en zullen gebruiken wanneer de arbeidersklasse in verzet zal komen tegen de neoliberale besparingslogica van de regering. De heksenjacht op Roberto D’ Orazio en diens aanhangers gebeurde immers ook in naam van “de openbare orde” Indertijd werd D’ Orazio er zelfs van beschuldigd een gevaarlijk crimineel te zijn… Bovendien, met wetten zal men de omstandigheden waarin zulk een hatelijk gedachtegoed gedijt, niet kunnen stoppen.

Racisme neemt inderdaad toe binnen onze maatschappij maar een partij als de SP.a die reeds 20 jaar de neoliberale politiek actief steunt en uitvoert is evenzeer een verantwoordelijke te noemen. Door hen staat de arbeidersklasse politiek machteloos. Door hen is er een vacuüm ter linkerzijde. De verburgerlijking en de verrechtsing binnen de sociaal- democratie is één van de belangrijkste groeifactoren van neofascistische partijen zoals het VB. Enkel in een politiek klimaat zoals we het vandaag in dit land kennen is het mogelijk voor het VB om de leugens m.b.t hun banden met het neonazisme vol te houden. Het komt erop aan om met een beweging als een Andere Politiek dit vacuüm op te vullen en een concrete strijd te voeren voor een degelijk links beleid. Enkel de strijd vanuit de massa kan een halt toeroepen aan de uitbuiting en al haar gevolgen op economisch, sociaal en politiek vlak.

11 september, 2006

Interview met Jef Sleeckx op Top TV


Op Top TV (internettelevisie) is een interview te zien van een kwartier met Jef Sleeckx. Dit interview is op basis van een gesprek van een uur. Diegenen die Jef al meerdere malen horen spreken hebben over een Andere Politiek zullen merken dat juist de interessante passages voor een groot stuk weggesneden zijn. Aan u om te oordelen:
http://www.toptv.be/v1/?page=detail&id=84

10 september, 2006

‘Avond voor een Andere Politiek’ in Aalst: een succes!

Op zaterdagavond 9 september organiseerde het CNAP Aalst (Comité voor een Nieuwe ArbeidersPartij) een ‘Avond voor een Andere Politiek’ in Trefcentrum Nieuwbeek. Het was de 2de publieke activiteit van het CNAP in de vorm van een politiek café met een ‘formeel' en informeel gedeelte.

Op een eerste meeting in april met als spreker Jef Sleeckx waren er een 20-tal aanwezigen. Nu zaterdag kwamen een 40-tal personen opdagen ondanks het feit dat er een aanzienlijk aantal mensen (zowel mensen die zich reeds bij CNAP aangesloten hebben als geïnteresseerden) niet aanwezig konden zijn wegens werk, verlof of andere verplichtingen. Het was een gemengd publiek van syndicalisten/ delegees, jongeren, wijkbewoners….

Er waren ook delegees aanwezig die opkomen met de gemeenteraadsverkiezingen in Aalst (op de lijsten van GROEN! en SPA). Bij gebrek aan een consequent-linkse brede arbeiderslijst/ partij in Aalst roept het CNAP op om voor strijdbare delegees op de bestaande lijsten te stemmen. Hopelijk komt daar op 28 oktober met de nieuwe politieke formatie van het Comité voor een Andere Politiek (CAP) in de nabije toekomst verandering in!

De avond begon rustig (vanaf 18u) met kaas en wijn en politiek café. Tegen 20u30 was de zaal aardig volgelopen en startte de meeting. Eerst was er een algemene inleiding over het CAP en de conferentie van 28 oktober door Bart Vandersteene, lid van het Secretariaat van CAP en LSP. Bart gaf ook uitleg over hoe de linkse socialisten het project voor een andere politiek zien. Daarna was het aan de beurt aan Theo Mewis, ABVV delegee van SAPPI Lanaken om een woordje uitleg te geven over de herstructureringen in zijn bedrijf en gaf hij ook zijn visie op het CAP. Dan was het de beurt aan de zaal om tussen te komen of vragen te stellen. Een levendige discussie ontspon zich en voor dat we het doorhadden was het al 22u15. Daar eindigde het ‘formele’ gedeelte maar de diverse discussies werden aan de toog voortgezet. Door het late uur beslisten we de documentaire over de GAMA-workers op een andere keer te vertonen.

Verscheidene mensen schreven zich alvast in voor de conferentie van 28 oktober. We willen vanuit Aalst met een stevige delegatie deelnemen aan 28 oktober… en te zien aan het enthousiasme op de meeting zal dit lukken ook!

06 september, 2006

Activiteiten Oostvlamingen voor een Andere Politiek in september


mobilisatiebijeenkomst
maandag 11 september
om 20 uur
van het Comité voor een Andere Politiek (CAP) Oost-Vlaanderen
Brasserie Het Volk – Poel 7 (ACV-gebouwen in de buurt van Korenmarkt) – Gent
Iedereen welkom!
Voorbereiding van 28 oktober. Het langverwachte promotiemateriaal voor de conferentie van 28 oktober zal aanwezig zijn!

SYNDICAAL DEBAT
vrijdag 29 september
om 20 u
Brasserie Het Volk – Poel 7 (ACV-gebouwen in de buurt van Korenmarkt) – Gent
met:
Rudi Dom: ABVV-hoofddelegee bij Agfa-Gevaert
Walter Cornelis: voormalig vakbondsleider LBC, vooral gekend van de ‘Witte Woede’
Katrien Van der Helst: secretaris Algemene Centrale, ABVV Gent.
Jef Sleeckx: Comité voor een Andere Politiek (CAP)

05 september, 2006

28 oktober 2006: geschiedenis wordt geschreven?

Hieronder volgt een artikel van op de nationale website van LSP (www.socialisme.be) door Bart Vandersteene die tevens ook lid is van het secretariaat van het Comité voor een Andere Politiek. De lezers van onze blog hebben waarschijnlijk al gemerkt dat we veel belang hechten aan deze nieuwe politieke ontwikkeling en het potentieel dat ze in haar draagt.
Wie er in levende lijve meer wil van te weten komen, kan altijd langs komen op de Avond voor Een Andere Politiek op 9 september in Trefcentrum Nieuwbeek in Aalst. Alle contributors van deze blog zijn actief in het Comité voor een Nieuwe ArbeidersPartij Aalst dat deze avond organiseert.

28/10: een nieuwe politieke beweging wordt geboren
De creatie van een nieuwe formatie in het najaar heeft het potentieel om een kleine bom te leggen onder de politieke situatie in België. Het feit dat alle partijen zich genoodzaakt voelden te reageren op de aankondiging van de conferentie van 28 oktober toont de schrik die er bij sommigen in zit voor een nieuwe, frisse en consequent linkse stem.

Jarenlang werd door de verschillende traditionele partijen hetzelfde verhaal verteld, met name waarom de neoliberale logica van besparen en afbouw van lonen en diensten noodzakelijk zou zijn. Meer en meer mensen zijn hier niet mee akkoord en vinden geen enkele politieke vertaling van hun verzet. Dat is de maatschappelijk basis voor de creatie van een nieuwe politieke beweging.

Welk soort beweging hebben we nodig?
Een nieuwe politieke beweging moet enerzijds het verschil maken door consequent de belangen van de werkenden en armen te verdedigen. Maar anderzijds moet ze zich ook onderscheiden van de traditionele politiek door op een andere manier aan politiek te doen. Een nieuwe beweging moet een verzamelplaats worden voor iedereen die zich wil organiseren om de strijd in de wijk en stad, in het bedrijf en de sector, onder jongeren en ouderen aan te kunnen gaan. Het moet dus in eerste instantie een instrument zijn om de strijd mee te versterken en te organiseren. Deze twee elementen moeten de basis vormen van de nieuwe beweging.

Wat te doen op 28/10?
De verwachtingen zullen hooggespannen zijn op 28/10. De respons die de artikels in de media hebben teweeggebracht, is indrukwekkend te noemen. Het maakt ook direct duidelijk hoeveel mensen zitten te wachten op een geloofwaardig en belangrijk initiatief ter linkerzijde.
Er wordt sinds maanden intensief gediscussieerd met de vele betrokkenen bij dit initiatief en uiteindelijk zal ook de beweging Une Autre Gauche de dag mee organiseren. Dit heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Sommigen binnen UAG vertelden in juli nog dat ze “zich niet in een dynamiek zouden laten dwingen door de Vlamingen” of “dat ze tijd wilden om eerst UAG uit te bouwen vooraleer in een nationaal initiatief te stappen”. Vandaag zijn de gemoederen blijkbaar bekoeld en beseft men dat er geen enkele andere mogelijkheid is dan samen een nieuwe beweging uit de grond te stampen.

Volgens ons moet er een duidelijk schema gevolgd worden in het project. We worden van jongsaf geleerd om niet te proberen lopen vooraleer we kunnen stappen. De beweging hoeft de uitdaging nog niet aan te gaan om een uitgewerkt programma te ontwikkelen. Een initiatief dat zich verzet tegen het neoliberalisme met daarbij de conclusie om nooit deel te nemen aan coalities die een neoliberaal beleid voeren, is een voldoende basis voor het lanceren van deze beweging. De beslissing om deel te nemen aan de parlementsverkiezingen van 2007 betekent dat de beweging na 28 oktober een programma moet uitwerken. Pas op basis van die ervaring, het resultaat van de verkiezingsdeelname en de uitbouw van de beweging, kan er worden overgegaan tot de discussie over het lanceren van een nieuwe partij in het najaar van 2007.

Enorm potentieel
Noël Slangen, voormalig PR-man van Verhofstadt, ziet een mooie toekomst weggelegd voor een nieuwe linkse anti-establishmentpartij. “Zo’n partij kan goed zijn voor 10%. Voorwaarde is echter wel dat de nieuwe partij zich absoluut niet laat verleiden tot een regeringsdeelname.” Met deze uitspraak van de heer Slangen en eveneens met de uitspraak dat “enkel een linkse anti-establishment partij stemmen van het VB kan afsnoepen” kunnen we akkoord gaan. LSP pleit reeds jaren voor zo’n nieuwe partij, waar al diegenen die zich willen verzetten tegen het neoliberalisme een plaats vinden.

Maar zover zijn we nog niet. Eerst moet van 28/10 een succes worden gemaakt. Een nieuwe politieke beweging moet vooral gedragen worden door een belangrijke laag van activisten, linkse syndicalisten, jongeren en ouderen. Daarom is er het streefdoel om op 28/10 500 mensen bijeen te brengen die gezamenlijk de discussie aangaan en de beslissing kunnen nemen om de beweging in de startblokken te zetten. Wij roepen dan ook elke lezer van ons blad, elk lid en sympathisant op om aanwezig te zijn op 28/10 en collega’s, vrienden en kennissen te mobiliseren.

28/10/06 een plaats in de geschiedenis?
28 oktober 2006 kan een heel belangrijke dag worden in de politieke geschiedenis van België in de 21e eeuw. 130 jaar geleden, in 1886, stond de Belgische Werklieden Partij in haar kinderschoenen en lanceerde ze haar eerste massacampagne. Op basis van de strijd voor het algemeen stemrecht werd een massapartij geboren. De komende jaren zal arbeidersstrijd meer en meer tot de sociale actualiteit beginnen behoren. Het is in die periode dat een nieuwe formatie zich zal moeten bewijzen en de kans zal krijgen een nieuwe – consequente – “Werklieden Partij” uit te bouwen.

02 september, 2006

marxisten over de stembusakkoorden


In een persmededeling van 28 augustus (te lezen op de site) neemt Vera Dua de stembusakkoorden op de korrel. Als partijvoorzitster van Groen! stelt ze heel terecht dat de kiezer zelf zou moeten kunnen kiezen en dat de stembusakkoorden die her en der gesloten worden indruisen tegen het principe van de democratie door op voorhand al de coalitie te bepalen.

Terechte kritiek dus, alleen spijtig dat de woorden van Vera Dua niet overeenstemmen met haar daden. Het meest flagrante voorbeeld daarvan vinden we in Mechelen waar Groen! in kartel gaat met de lokale VLD van Bart Somers!

Als het er op aankomt om de kiezer te laten beslissen gaat kartelvorming immers nog een stap verder dan een stembusakkoord. De mening van de kiezer wordt in Mechelen zèlfs niet meer gevraagd: de keuze is te nemen of te laten. Van een democratie gesproken als de mandatarissen de coalitie van de voorbije 6 jaar zèlfs niet meer in vraag stellen en de kiezer voor het voldongen feit van een kartel plaatsen...

Marxisten weten dat politiek een zaak is van compromissen sluiten. Bij een volstrekte meerderheid bestaat het probleem niet meer van gedwongen samenwerking. Maar zolang die volstrekte meerderheid er niet is, die er trouwens komt door een beslissing van de kiezer, laten we de democratische principes intact en wachten we de stembusuitslag af. We zullen nooit de kiezer voor een voldongen feit plaatsen. En we zullen zelfs op voorhand de kiezer geen rad voor de ogen draaien op basis van vage machtswellustige beloftes maar eenvoudigweg principieel stellen dat een coalitie met neoliberalen al bij voorbaat is uitgesloten! Dat is democratie en de kiezer laten beslissen, Vera. En dat is waar een andere politiek om draait!