In een persmededeling van 28 augustus (te lezen op de site) neemt Vera Dua de stembusakkoorden op de korrel. Als partijvoorzitster van Groen! stelt ze heel terecht dat de kiezer zelf zou moeten kunnen kiezen en dat de stembusakkoorden die her en der gesloten worden indruisen tegen het principe van de democratie door op voorhand al de coalitie te bepalen.
Terechte kritiek dus, alleen spijtig dat de woorden van Vera Dua niet overeenstemmen met haar daden. Het meest flagrante voorbeeld daarvan vinden we in Mechelen waar Groen! in kartel gaat met de lokale VLD van Bart Somers!
Als het er op aankomt om de kiezer te laten beslissen gaat kartelvorming immers nog een stap verder dan een stembusakkoord. De mening van de kiezer wordt in Mechelen zèlfs niet meer gevraagd: de keuze is te nemen of te laten. Van een democratie gesproken als de mandatarissen de coalitie van de voorbije 6 jaar zèlfs niet meer in vraag stellen en de kiezer voor het voldongen feit van een kartel plaatsen...
Marxisten weten dat politiek een zaak is van compromissen sluiten. Bij een volstrekte meerderheid bestaat het probleem niet meer van gedwongen samenwerking. Maar zolang die volstrekte meerderheid er niet is, die er trouwens komt door een beslissing van de kiezer, laten we de democratische principes intact en wachten we de stembusuitslag af. We zullen nooit de kiezer voor een voldongen feit plaatsen. En we zullen zelfs op voorhand de kiezer geen rad voor de ogen draaien op basis van vage machtswellustige beloftes maar eenvoudigweg principieel stellen dat een coalitie met neoliberalen al bij voorbaat is uitgesloten! Dat is democratie en de kiezer laten beslissen, Vera. En dat is waar een andere politiek om draait!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten