25 augustus, 2006

The prison-privatisation song: oops…Dedecker did it again!


Na de spectaculaire ontsnapping van 28 gedetineerden in Dendermonde in ware filmstijl moesten we niet lang wachten op commentaar van de ‘rechts-voor-de-raap brulaap’ Jean-Marie Dedecker betreffende de chronische problemen die het Belgisch gevangeniswezen al jaren teisteren…

Als een volleerde Thatcher-adept verkondigde hij het van de daken: privatiseren die boel...en alle problemen zijn opgelost! Het zat er aan te komen! Ons blauw genie vond snel steun bij Herman De Croo en Tony Van Parys die er tijdens zijn eigen ministerschap het niet verder bracht dan wat theorethische beschouwingen over het Belgisch gevangeniswezen. Tony had misschien al wat vroeger zijn oor te luister moeten leggen bij het blauwe orakel van Oostende. Nestor De Croo vindt dat er geen taboe mag bestaan rond het privatiseren van het gevangenisbestel. Alles kan maar “Enkel het gebruik van geweld is het voorrecht van de overheid.”, zette hij fijntjes de puntjes op de i. (Het Nieuwsblad, woensdag 23 augustus) Dedecker van zijn kant heeft natuurlijk enkel de efficiëntie van het gevangeniswezen voor ogen: “Nu zitten we met middeleeuwse opberghuizen. Met een strikte wetgeving kan de privé daar een moderne gevangenis van maken.”

Het gevangeniswezen privatiseren houdt uiteraard in dat het winstgevend moet zijn…voor niets gaat de zon op en dit is zeker het geval voor de ‘dynamische’ ondernemer.

Laat ons eens nagaan hoe je winst kan ‘kloppen’ uit gevangenen… Een eerste manier is natuurlijk de kosten drukken. In de praktijk wil dit zeggen dat men zal besparen op het onderhoud van de gebouwen en de personeelskosten. Het ‘onderhoud van de gevangene’ zal men zo laag mogelijk houden door bijvoorbeeld op de voeding te besparen. Anderzijds leren we uit het buitenland dat veel gevangenen letterlijk dwangarbeid moeten uitvoeren om de privé-gevangenis toe te laten winst te maken. Tijdens Wereldoorlog 2 is dit concept ook al eens uitgeprobeerd in Duitsland. Kortom, de ideale cocktail voor ‘veiliger gevangenissen’. Laten we dan nog eens buiten beschouwing dat zulke slavenarbeid een neerwaartse druk geeft op de lonen van reguliere arbeid. Enkele jaren geleden was er een interessante documentaire op Canvas over de privé-gevangenissen in de VS. Een lokale sherif wist trots te verkondigen dat een gedetineerde in ZIJN privégevangenis per dag minder kostte dan het dagrantsoen van zijn hond (uiteraard een Duitse Herder om het cliché wat aan te scherpen) Het systeem van privégevangenissen is ondertussen een succesformule gebleken in de VS: de VS heeft percentueel het hoogste aantal gedetineerden in de wereld: dat is een heleboel arbeidskrachten! Uiteraard heeft de grote gevangenispopulatie in de VS o.a. te maken met de ‘War on drugs’ dat een andere naam is voor ‘War on the poor’.

Wat stellen de marxisten dan voor? Uiteraard moeten we ons eerst vragen stellen bij het repressie-apparaat zelf. Heel wat mensen horen gewoon niet thuis in de gevangenis (bijvoorbeeld drugsverslaafden, zwaar psychiatrisch gestoorden…). Anderzijds moet er zwaar geïnvesteerd worden in personeel en middelen, begeleiding van de gevangenen en ga zo maar door. Uiteraard staat de gevangenis niet los van de maatschappij, misdaden gebeuren niet in een vacuüm. Nog een reden erbij dus om komaf te maken met het kapitalisme!

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Met alle respect, maar iemand die meent dat de efficientie even hoog ligt bij een overheidsbedrijf als in een privaat bedrijf moet dringend een jaar bij een overheidsdienst gaan werken en een jaar in de privé. Je zult rap het verschil merken. Nog een goede raad: Werk eerst bij de overheid, dan kun je het volgende jaar uitblazen.
Renato

redactie zei

Beste Renaat,
Ik werk in een katholiek ziekenhuis, niet direct geboekstaafd als een overheidsbedrijf, en soms sta ik ervan versteld dat het ziekenhuis nog draait. Elke dag word ik wel geconfronteerd met wantoestanden. En als die dan gesignaleerd worden bij de directie (btw ik ben lid van de OR, CPBW en syndicale delegatie)dan is de eerste reactie meestal ongeloof en de tweede doen alsof het niet gebeurt. Als er dan al veranderingen 'afgekondigd' worden, duurt het dan meestal hemeltergend lang eer deze toegepast worden. Onze algemeen directeur is nochtans ook actief bij een privé mediabedrijf...

Anoniem zei

Misschien is het wel eigen aan grote organisaties? Een reden te meer om voor kmo's te gaan.
In elk geval ik moest vrijdag laatst nog een aangifte doen bij de douaene. Ik nodig iedereen uit om eens mee te gaan. De helft van de werknemers zit daar gewoon te zitten. Dit zie ik in een privébedrijf nog niet direct gebeuren. Want dan komen de centen (lonen) uit de zak van de bedrijfsleider, en die zal toch wel opletten vermoed ik. Renaat