Ondertussen werd ook het stakingspiket bij Eandis Erembodegem op bevel van een gerechtsdeurwaarder ontruimd (TV Oost: 1e punt 'kort nieuws')
i
Ook bij Carrefour in o.a. Ninove was het vandaag prijs: een dertigtal vakbondsmensen werd hardhandig administratief aangehouden omdat ze zich weigerden te identificeren voor de gerechtsdeurwaarder. Als kers op de taart vaardigde de rechter nog een verbod af om gedurende 1 maand actie te voeren in de vestiging in Ninove. Nochtans, volgens onze aardrijkskundige kennis ligt Ninove nog altijd niet in Latijns-Amerika...
i
i
Het rijtje van stakingspiketten die de laatste weken opgeheven werden door een gerechtsdeurwaarder blijft aangroeien: diverse vestigingen bij Beaulieu, Eandis, Carrefour... Wie volgt?
i
i
Het is niet toevallig dat in het perspectief van een zware economische crisis er een aanval op het stakingsrecht gelanceerd wordt. Patronaat en regering zullen de crisis willen doen betalen door de werknemers en hun gezinnen met een verhevigde aanval op onze lonen, arbeidsomstandigheden, afbouw van openbare diensten... met een algemene verpaupering van de bevolking (en niet alleen van de armsten) tot gevolg. Men wil het krachtigste wapen van de enigen die nog de belangen van de werkenden verdedigen, de vakbonden, neutraliseren en daarmee neutraliseert men ook grotendeels de slagkracht van de arbeidersbeweging.
i
Na het inzetten van gerechtsdeurwaarders lijkt een heksenjacht op strijdbare militanten op de werkvloer logischerwijze een volgende stap. Betreffende ontslag van delegees is er de laatste jaren veel gepalaverd en inkt gevloeid. Echter buiten een occasionele fakkeltocht bleef het hierbij...i
i
i
Het wordt hoog tijd dat de nationale vakbondsinstanties reageren met concrete stappen én acties waaronder het enige wapen dat ons nog rest tegen het juridisch en politiek apparaat dat enkel de belangen van de werkgevers verdedigt: (een reeks van) massamobilisatie(s). Ondertussen worden syndicalisten en vakbondssecretarissen gemolesteerd door de politie op bevel van de deurwaarder, een escalatie waarvan we niet weten waar het gaat eindigen. Er heerst heel wat verontwaardiging onder vakbondsmilitanten over de huidige ontwikkelingen: het komt er op neer dit op een constructieve manier te kanaliseren in georganiseerde massa-acties alvorens het in woede omslaat in geïsoleerde vechtpartijen aan piketten. De nationale vakbondsleidingen dragen hier een zware verantwoordelijkheid.
i
Het is niet de taak van de nationale vakbondsleiding om voor 'rust' te zorgen in het door politieke en ondertussen ook economische crisis geplaagde België. De feiten van de afgelopen weken zijn niet zomaar een 'fait divers', een 'toevallige' provocatie om af te tasten wat mogelijk is, maar zijn vrij fundamenteel. Ook de werkgevers en achter hun de grote aandeelhouders staan met hun rug tegen de muur. De enige manier om de winsten op peil te houden (nu de 'virtuele economie' op zijn gat ligt) , is een nooit geziene aanval op de arbeidsvoorwaarden van de werknemers, een verdere afbraak van de openbare diensten...
i
De manier bij uitstek om dit te doen is door de ruggegraat van de vakbonden te breken. In het Verenigd Koninkrijk kan men er van mee spreken: de 'iron lady' verbrijzelde daar in de jaren '80 de meest militante kern van de vakbonden: de mijnwerkers. De manier waarop kan gerust vergeleken worden met een semi-burgeroorlog. Er gingen dan ook enkele jaren van voorbereiding aan vooraf. De Britse mijnen waren tot dan winstgevend. Er was geen enkele 'economisch argument' om de mijnwerkers te provoceren, de politieke motieven waren dan ook overduidelijk. Tot op de dag van vandaag (2008) zijn de Britse vakbonden deze nederlaag nog niet te boven gekomen. Volgens officiële cijfers leven 30% van de Britten onder de armoedegrens: dat zegt genoeg!
i
Als we een soortgelijk scenario willen voorkomen in België, wordt het hoog tijd om in actie te schieten. Eén van de voorwaarden hiervoor is het herstellen van de eenheid in het ABVV en logischerwijze het verstevigen van de interprofessionele werking. Het probleem van het stakingsrecht overschrijdt de centrales en de sectoren zoals in de laatste weken gebleken is: Eandis (ACOD), Carrefour (BBTK), Beaulieu (ABVV TKD)...
i
Ondertussen beschikt de vakbond niet langer over een politieke stem: de SP.a hangt nog steeds in de koorden en lijkt enkel nog verder te zinken, wat ook vrij logisch is... De SP.a heeft 20 jaar lang mee gestalte gegeven aan de neoliberale politiek. Na de inhoudsloze 'JA!' verkiezingscampagne kwam men tijdens het recente SP.a-congres aandraven met hét alternatief: "de eerlijke maatschappij". Men zou voor minder als ABVV'er zijn broek laten zakken... Kennelijk zijn de nakomelingen van de Teletubbies de enigen op deze aardbol die nog geloven in een 'maakbare' eerlijke vrije markteconomie.
i
In onze buurlanden zijn er links van de sociaal-democratie en de groenen nieuwe breed-linkse partijen opgestaan die tot op zekere hoogte de verzuchtingen van syndicalisten verwoorden. Er is het voorbeeld van de Nederlandse SP, 'Die Linke' in Duitsland... Vooral in West-Duitsland speelden figuren uit de vakbond een belangrijke rol in het tot stand komen van de 'WASG' die op zijn beurt na de fusie met de PDS-Linkspartei tot 'Die Linke' leidde.
i
Het CAP-experiment in België was een eerste voorzichtige poging, een eerste ministapje in de tocht naar een nieuwe breed-linkse (arbeiders)partij in ons land. De twee grootste radicaal-linkse formaties (PVDA en LSP) kunnen het politiek vacuüm links van de SP.a met alle goede wil van de wereld niet invullen maar zij kunnen wel de ontwikkeling van een nieuwe partij versnellen of vertragen... De opbouw van een krachtige syndicale linkerzijde lijkt ons één van de basisvoorwaarden om tot een nieuwe breed-linkse partij te komen.
i
VOOR MEER INFO:
speciale website over het thema door ABVV Total Raffinaderij Antwerpen: blog syndicale vrijheden
Oproep syndicale delegaties ABVV Agfa Gevaert en ABVV Total Raffinaderij Antwerpen
Deze oproep die ondertussen door tientallen andere delegaties is ondertekend, kan je nog altijd ondertekenen via syndicalevrijheden@gmail.com of rudidom@gmail.com
Artikel op website voor syndicalisten ter ondersteuning van de oproep
Geen opmerkingen:
Een reactie posten