Op een open CnAP-vergadering (4 oktober) werden de teksten voor het komende CAP-congres besproken. Onderstaande tekst bevat de amendementen/bedenkingen van de vergadering.Comité Nieuwe ArbeidersPartij Aalst
1. amendement bij de werkingsprincipes:
In punt 6: "Aan de leden van Brussel Halle Vilvoorde wordt de vrijheid gelaten zich als "provincie" te groeperen dan wel aan te sluiten bij een Vlaams Brabants of een Brussels uitvoerend comité." Deze formulering is onduidelijk en leidt tot tegengestelde interpretaties. Daarom stellen we voor ze te vervangen door: "Aan de leden uit Brussel-Halle-Vilvoorde wordt de vrijheid gelaten aan te sluiten bij het Vlaams-Brabants of het Brussels uitvoerend Comité."
2. amendement/bedenking bij het campagnevoorstel voor een referendum over de herwerkte Europese "grondwet":
CnAP is geen voorstander van een referendum. Het referendum is geen democratisch instrument. Ingewikkelde kwesties worden herleid tot eenvoudige ja - neen vragen waarbij het antwoord dikwijls beïnvloed wordt door de keuze en de formulering van de vraag. Een referendum geeft slechts een indruk van inspraak. Het is het middel bij uitstek waarmee dictators zichzelf legitimeren. Bovendien moeten we opletten om methodes zomaar over te nemen. De politieke en sociale context in Frankrijk ten tijde van het referendum, waar binnen de burgerlijke partijen een aanzienlijk verzet tegen de grondwet bestond en waar radicaal links over een grote steun beschikt, is verschillend van de situatie in België.
3. amendement bij het campagnevoorstel "red de solidariteit":
CnAP is voorstander van een beperkte campagne en is er tegen om hier (in dit stadium) alle middelen op in te zetten.
Het is gevaarlijk om al ons poeder te verschieten op een (top-down) initiatief waar we helemaal geen vat op hebben en waarvan de bedoeling misschien wel eens tegengesteld zou kunnen zijn van wat CAP voor ogen heeft.
Enige uitleg: Reeds vóór de verkiezingen van 10 juni circuleren er oproepen in de basis van het ABVV voor concrete mobilisaties voor het behoud van de sociale zekerheid. We zien echter dat de vakbondsleiding (al dan niet bewust) verlamd zit. En ineens komt er een initiatief dat het element van mobilisatie en strijd ver naar het achterplan drijft (als er 100.000 handtekeningen zijn, zou er ‘iets’ georganiseerd worden te Brussel) en volop de kaart van de BV’s kiest en steunt op belgicistische sentimenten van de zogezegde culturele en intellectuele elite. Er is een groot verschil tussen enerzijds de economische, politieke en sociale solidariteit tussen de werknemers van de verschillende landsdelen en anderzijds de symbolen van een politiek verrot systeem. We mogen het nationale vraagstuk in dit land niet uit de weg gaan.
De petitie kan een instrument zijn om te mobiliseren, op voorwaarde dat er ook werkelijk iets is om naar te mobiliseren. Tot nu toe is dat niet het geval. CAP kan een rol spelen om de eis voor een werkelijke betoging (samen met het opzetten van lokale mobilisatiecomités) op het voorplan te brengen en dus in de praktijk het initiatief te verbreden en te democratiseren. Anders dreigt dit het zoveelste ‘HAND IN HAND’ initiatief te worden waarvan er op termijn niets blijft hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten