Allen die te kap'ren varen (tegen de Walen), moeten mannen met aapjes zijn...
De oranje-blauwe papieren boot van kapitein Leterme is na meer dan 70 dagen gezonken door het communautair mijnenveld.
Zal hij zich als drenkeling samen met zijn irritant aapje De Wever terugtrekken op een onbewoond eiland? Daar zal hij alvast niemand voor het hoofd kunnen stoten... Hoewel: hij kan misschien zijn aapje wat pesten door de nootjes de verkeerde richting in te schieten... op de kaalkop van jaja: wie is er toevallig nog aangespoeld? Zeg-maar-Ja! Johan Vandelanotte.
Johan biedt enthousiast zijn schamele hutje aan als onderdak voor kapitein Leterme. Het eiland is immers groot genoeg voor 2 neoliberalen met een politieke kater! Het eiland is bescheiden qua afmetingen maar heeft alle comfort, zelfs een miniatuur politiek woestijntje ontbreekt niet aan het idyllische plaatje.
Maar Johan heeft zijn rug nog niet gekeerd of het aapje De Wever is al gaan lopen met één van zijn kokosnoten terwijl de rest baadt in een aroma van verse urine. Het aapje rent als de bliksem de dichtstbijzijnde boom in met zijn gepikte kokosnoot. Eénmaal aan de top roept hij zeer breedsprakerig de kokosnotenrepubliek Vlaanderen uit. Hij zit alvast te hoog om de nodige kaakslagen te ontvangen van Johan die ondertussen uit zijn vel gesprongen is van woede. Een geluk met een ongeluk... Johan merkt op dat hij zonder vel toch nog een rode is. Dan schieten kapitein Leterme en Johan in een lach... "We hebben ons toch geamuseerd!"
TO BE CONTINUED?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten