artikel ingestuurd door Jan Van OlmenAfgelopen weekend waren er in verschillende grote steden in Rusland demonstraties tegen het beleid van president Vladimir Poetin. In Moskou en Sint-Petersburg waren de grootste betogingen en gingen de ordediensten met een ongeziene agressie tekeer tegen de manifestanten.
De betoging was nochtans vreedzaam verlopen en kon op veel bijval van de bevolking rekenen. De betogers riepen onder meer ,,Weg met de corrupte machthebbers!'' en ,,Rusland (moet) zonder Poetin''. De betogers kwamen uit verschillende politieke stromingen uit de oppositie zoals de ‘neo-bolsjevieken’ en liberale democraten. Na afloop van de demonstraties begon de politie zonder reden de mensen aan te vallen en te arresteren. Enkel de leden van Poetin’s jongerenbeweging “Jonge Garde” kregen de kans om openbaar hulde te betonen aan hun leider … Hiermee wil het Kremlin dan bewijzen dat ze manifestaties toelaten en de democratie een kans geven … Poetin trok zich van de protesten weinig aan. In het gezelschap van de Italiaanse ex-premier Silvio Berlusconi en acteur Jean-Claude Van Damme woonde de dictator het vechtsporttoernooi "Vechten zonder regels" in Sint-Petersburg bij…
Een tweede zwarte zondag?
Het beleid van Poetin ligt zowel in Rusland als in het buitenland al een tijdlang onder vuur. Poetin regeert Rusland als een tsaar: zijn wil is wet en journalisten en politici die de grote leider in vraag stellen kunnen het met hun vrijheid of zelfs hun leven bekopen. Dat laatste gebeurde o.a. bij de kritische journaliste Politkovskaya die fel uithaalde naar Poetin betreffende de oorlog in Tsjetsjenië. Ook vzw’s en humanitaire organisaties uit Rusland zelf en het buitenland worden streng aangepakt en gecensureerd. De beelden die afgelopen weekend de wereld rondgingen kunnen ons bijna doen terugdenken aan de beruchte “zwarte zondag” uit 1905, toen eveneens duizenden russen op straat kwamen voor democratie en betere levensomstandigheden. Ook dan waren de demonstraties massaal en vreedzaam. Ook dan gingen de autoriteiten hard tekeer. Vandaag zien we hoe bejaarde vrouwen in elkaar worden geslagen door zwaarbewapende agenten. Journalisten uit allerlei landen werden opgepakt, hun camera’s werden kapotgeslagen of in beslag genomen. Meisjes die bloemen uitdelen worden gearresteerd wegens “verstoring van de openbare orde.” Zelfs veteranen uit WO 2 die de huidige wantoestanden in het leger aanklaagden en een verhoging van hun uitkeringen eisten werden hard aangepakt.
Meer dan ooit zien we dat de val van het stalinisme in Rusland helemaal niets ten goede heeft veranderd, integendeel: de bevolking wordt nog altijd onderdrukt door bureaucraten en de nieuwe rijken in Rusland gebruiken de overblijfselen van de stalinistische dictatuur om hun eigen macht mee uit te bouwen en te consolideren (Poetin himself is ex KGB-agent) De meerderheid van de gewone bevolking kent geen vooruitgang: armoede, werkloosheid en woningnood zijn aan de orde van de dag. De levensstandaard van de gemiddelde Rus is zelfs lager dan in de tijd van de Sovjet-Unie.
Een ander Rusland: welke perspectieven?
De manifestaties werden georganiseerd door de coalitie “Voor een ander Rusland” Dat is een verbond van allerlei politieke strekkingen die gekant zijn tegen de toenemende invloed van Poetin op politiek en media. Kopstuk van de beweging is voormalig schaakkampioen Gary Kasparov. Ook hij werd opgepakt. Kasparov tracht de tegenstanders van Poetin te verenigen. Hij was zaterdag tevreden over de betoging en zei dat iedereen die er kwam ,,de angst heeft overwonnen en angst is de laatste steunpilaar van het regime''. Naarmate het jaar 2008 nadert en dus ook het einde van het tijdperk Poetin groeit de onrust onder de Russische elite. Het Russische gerecht heeft de binnenlandse veiligheidsdienst gevraagd om gegevens te verzamelen om een gerechtelijke procedure te starten tegen Kasparov. De coalitie is een bonte verzameling van tientallen actiecomités en politiek partijen. De grote diversiteit is tevens de grootste zwakte van deze beweging: aan de ene kant zien we bijvoorbeeld de neonazi’s van de “Bolsjewistische Nationale Partij” (begin jaren ’90 opgericht door schrijver-schertsfiguur en fysieke kloon van Trotski: Eduard Limonov), aan de andere kant de stalinistische dinosaurussen van de communistische partij. Er zijn echter weinig stemmen in de beweging die duidelijke perspectieven naar voor brengen in het voordeel van de arbeidersklasse. De revolutionaire socialisten in Rusland vandaag hebben altijd al gezegd dat de invoering van de vrije markt enkel voordeel heeft gebracht voor degenen die voordien bij de apparatsjiks in goede aarde vielen. Het is belangrijk om dat ook vandaag in te zien: noch Jeltsin, noch Poetin zijn erin geslaagd hun land beter te maken voor de bevolking. Daar waar Jeltsin niet in staat was veranderingen af te dwingen, was Poetin dit wel, de kwestie is enkel: in wiens voordeel? Zeker niet in het voordeel van de arbeiders en hun gezinnen. Enkel een beweging die zich baseert op de principes van consequente arbeidersstrijd en revolutionair socialisme zal in staat zijn de repressie te breken en de levensomstandigheden te verbeteren. Zulk een beweging zou ook kunnen ingaan tegen de talrijke neofascistische organisaties die in Rusland aanhang winnen omwille van de hopeloze situatie.
Het valt af te wachten welke houding de rest van de wereld zal aannemen. Opvallend is alvast dat geen enkel land zich heeft uitgesproken tegen het buitensporig geweld. Nochtans werden ook tientallen buitenlandse journalisten opgepakt en mishandeld. Waarschijnlijk zijn de gas voorraden van moedertje Rusland belangrijker dan mensenrechten, democratie en persvrijheid … Een ander Rusland is mogelijk, maar daarvoor is een andere politiek nodig, namelijk een strijdbare, linkse politiek in het belang van de arbeiders, tegen de rijken en de apparatsjiks.
Een tweede zwarte zondag?
Het beleid van Poetin ligt zowel in Rusland als in het buitenland al een tijdlang onder vuur. Poetin regeert Rusland als een tsaar: zijn wil is wet en journalisten en politici die de grote leider in vraag stellen kunnen het met hun vrijheid of zelfs hun leven bekopen. Dat laatste gebeurde o.a. bij de kritische journaliste Politkovskaya die fel uithaalde naar Poetin betreffende de oorlog in Tsjetsjenië. Ook vzw’s en humanitaire organisaties uit Rusland zelf en het buitenland worden streng aangepakt en gecensureerd. De beelden die afgelopen weekend de wereld rondgingen kunnen ons bijna doen terugdenken aan de beruchte “zwarte zondag” uit 1905, toen eveneens duizenden russen op straat kwamen voor democratie en betere levensomstandigheden. Ook dan waren de demonstraties massaal en vreedzaam. Ook dan gingen de autoriteiten hard tekeer. Vandaag zien we hoe bejaarde vrouwen in elkaar worden geslagen door zwaarbewapende agenten. Journalisten uit allerlei landen werden opgepakt, hun camera’s werden kapotgeslagen of in beslag genomen. Meisjes die bloemen uitdelen worden gearresteerd wegens “verstoring van de openbare orde.” Zelfs veteranen uit WO 2 die de huidige wantoestanden in het leger aanklaagden en een verhoging van hun uitkeringen eisten werden hard aangepakt.
Meer dan ooit zien we dat de val van het stalinisme in Rusland helemaal niets ten goede heeft veranderd, integendeel: de bevolking wordt nog altijd onderdrukt door bureaucraten en de nieuwe rijken in Rusland gebruiken de overblijfselen van de stalinistische dictatuur om hun eigen macht mee uit te bouwen en te consolideren (Poetin himself is ex KGB-agent) De meerderheid van de gewone bevolking kent geen vooruitgang: armoede, werkloosheid en woningnood zijn aan de orde van de dag. De levensstandaard van de gemiddelde Rus is zelfs lager dan in de tijd van de Sovjet-Unie.
Een ander Rusland: welke perspectieven?
De manifestaties werden georganiseerd door de coalitie “Voor een ander Rusland” Dat is een verbond van allerlei politieke strekkingen die gekant zijn tegen de toenemende invloed van Poetin op politiek en media. Kopstuk van de beweging is voormalig schaakkampioen Gary Kasparov. Ook hij werd opgepakt. Kasparov tracht de tegenstanders van Poetin te verenigen. Hij was zaterdag tevreden over de betoging en zei dat iedereen die er kwam ,,de angst heeft overwonnen en angst is de laatste steunpilaar van het regime''. Naarmate het jaar 2008 nadert en dus ook het einde van het tijdperk Poetin groeit de onrust onder de Russische elite. Het Russische gerecht heeft de binnenlandse veiligheidsdienst gevraagd om gegevens te verzamelen om een gerechtelijke procedure te starten tegen Kasparov. De coalitie is een bonte verzameling van tientallen actiecomités en politiek partijen. De grote diversiteit is tevens de grootste zwakte van deze beweging: aan de ene kant zien we bijvoorbeeld de neonazi’s van de “Bolsjewistische Nationale Partij” (begin jaren ’90 opgericht door schrijver-schertsfiguur en fysieke kloon van Trotski: Eduard Limonov), aan de andere kant de stalinistische dinosaurussen van de communistische partij. Er zijn echter weinig stemmen in de beweging die duidelijke perspectieven naar voor brengen in het voordeel van de arbeidersklasse. De revolutionaire socialisten in Rusland vandaag hebben altijd al gezegd dat de invoering van de vrije markt enkel voordeel heeft gebracht voor degenen die voordien bij de apparatsjiks in goede aarde vielen. Het is belangrijk om dat ook vandaag in te zien: noch Jeltsin, noch Poetin zijn erin geslaagd hun land beter te maken voor de bevolking. Daar waar Jeltsin niet in staat was veranderingen af te dwingen, was Poetin dit wel, de kwestie is enkel: in wiens voordeel? Zeker niet in het voordeel van de arbeiders en hun gezinnen. Enkel een beweging die zich baseert op de principes van consequente arbeidersstrijd en revolutionair socialisme zal in staat zijn de repressie te breken en de levensomstandigheden te verbeteren. Zulk een beweging zou ook kunnen ingaan tegen de talrijke neofascistische organisaties die in Rusland aanhang winnen omwille van de hopeloze situatie.
Het valt af te wachten welke houding de rest van de wereld zal aannemen. Opvallend is alvast dat geen enkel land zich heeft uitgesproken tegen het buitensporig geweld. Nochtans werden ook tientallen buitenlandse journalisten opgepakt en mishandeld. Waarschijnlijk zijn de gas voorraden van moedertje Rusland belangrijker dan mensenrechten, democratie en persvrijheid … Een ander Rusland is mogelijk, maar daarvoor is een andere politiek nodig, namelijk een strijdbare, linkse politiek in het belang van de arbeiders, tegen de rijken en de apparatsjiks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten