In aantocht van de verkiezingen worden her en der politieke debatten gehouden. Het meest recente in onze stad, georganiseerd door het RIS (Raad voor Internationale Samenwerking) in het kader van de startavond van Casa del mundo, ging over het gemeentelijke Noord-Zuid beleid.
Twee zaken vielen me daar op: ten eerste de gelatenheid waarop men inging op alle doelstellingen die toch niet behaald werden of zouden worden; waarbij deze gelatenheid gepaard ging met een, ten tweede, "wij-zijn-goed-bezig"-mentaliteit.
De beruchte milleniumdoelstellingen waren zowat de eerste die vernoemd werden. Schoorvoetend werd toegegeven dat het een half mirakel zou zijn als deze in 2015 werkelijk gehaald zouden worden. De spreker voegde er echter aan toe dat het wel degelijk binnen ons kunnen lag om de armoede uit de wereld te helpen. Na een lichte en oppervlakkige kritiek op de vrije-markteconomie, die hij terloops vernoemde, stopte hij waar het interessant begon te worden. We hadden immers verwacht dat hij een paar concrete actievoorstellen zou formuleren. Helaas, meer dan het voorstel tot een ballonwedstrijd kwam hij niet...
Het politiek debat dat erop volgde was van hetzelfde laken een broek. De doelstelling om de beruchte 0,7 % te halen werd afgewimpeld als onhaalbaar. Die 0,7 % van het budget zou immers betekenen dat er voor een stad als Aalst 700.000 euro naar ontwikkelingssamenwerking zou gaan (terwijl dit nu rond een schamele 23.000 euro ligt!). Burgemeester De Maght repliceerde dat er andere prioriteiten waren voor de stad. De moderator (die het publiek niet of nauwelijks aan het woord liet, hij moest immers een trein halen om 22u...) vergat haar te vragen of dit dan wel de beruchte bewakingscamera's zouden kunnen zijn... (voor niet-aalstenaars: Aalst investeerde onlangs ongeveer 1,5 miljoen euro in een project van bewakingscamera's...)
Toch wees een schepen erop dat we goed bezig waren. Immers de budgetten werden de voorbije jaren vertienvoudigd. De moderator vergat op te merken dat het vroeger dan toch wel heel pover moet zijn geweest...
Marxisten beschouwen de milleniumdoelstellingen als haalbaar. Meer nog, wij gaan verder dan de milleniumdoelstellingen. Waarom zou immers maar de helft van alle armoede de wereld uit geholpen moeten worden??? De haalbaarheid is echter afhankelijk van een cruciale voorwaarde: een grondige herziening, zelfs vervanging, van het huidige economische systeem. Het is inderdaad, zoals onze burgemeester terecht opmerkte, een kwestie van prioriteiten.
We frissen ons geheugen op met enkele cijfers die hier al eerder naar voren werden gebracht:
- (internationaal) de rijkste 3 personen op deze planeet bezitten meer kapitaal dan het BNP van de 47 armste landen samen!
- (nationaal) 800 miljoen euro (0,4 % van ons BNP) werd aan de diamantsector vorige week cadeau gedaan als gunstmaatregel!
- (gemeentelijk) er werden in Aalst 34 stadsambtenaren ontslagen officieel om 1 miljoen euro te kunnen besparen. Tegelijkertijd worden er bewakingscamera's geplaatst voor de som van... 1,5 miljoen euro!
Inderdaad, we zien waar de prioriteiten liggen bij het neoliberalisme...
Marxisten zullen er daarentegen alles aan doen om van de arbeiders (zijnde iedereen die elke dag naar zijn werk gaat om in loondienst te gaan werken...) hùn prioriteit te maken en deze mensen - waar dan ook ter wereld - politiek te vertegenwoordigen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten