Via diverse kanalen (PVDA-website, Metro, Knack, De Morgen, Het Laatste Nieuws…) konden we vernemen dat Jef Sleeckx niet kandideert voor de federale verkiezingen. Op zich is dat geen scoop binnen CAP aangezien Jef steeds gesteld heeft dat hij een voorzet wou geven maar dat het aan de jonge generatie is om de zaken in handen te nemen. Wel zal hij de functie als boegbeeld-woordvoerder blijven uitoefenen zolang het nodig is.
De diverse artikels over het onderwerp zeggen echter meer over de schrijvers zelf dan over Jef. Uiteraard nemen de tegenstanders van het electoraal project voor een ander politiek deze zogezegde scoop met beide handen aan om meteen het ganse project de dieperik in te kankeren. Laat ons dus even de zaken rustig bekijken en niet in de provocatie van onze tegenstanders trappen. Op de CAP-conferentie van 3 februari in de ULB zullen de uiteindelijke beslissingen vallen, nergens anders.
De PVDA heeft in de praktijk bewezen dat ondanks de ‘mantra van vernieuwing’ zij nog steeds dezelfde spreekwoordelijke vossenstreken heeft. Het is inderdaad juist dat de PVDA enkel geïnteresseerd was in de figuur Jef Sleeckx (als verpersoonlijking van een ‘zak stemmen’) maar met de rest van CAP liefst niets te maken heeft. De manier waarop zij de onderhandelingen gevoerd hebben en de onsmakelijke wijze waarop ze met veel tromgeroffel het afspringen van diezelfde onderhandelingen aangekondigd hebben via o.a. een persmededeling… dit ruikt naar ‘oude politieke cultuur à la AMADA’.
Trouwens, mocht het toch tot een CAP-PVDA kartel gekomen zijn in de onderhandelingen ‘en petit comité’ is het sterk te betwijfelen of dit ook zou goedgekeurd zijn op de nationale CAP-conferentie van 3 februari. Op de Oostvlaamse provinciale CAP-bijeenkomst was het duidelijk tijdens een indicatieve stemming dat er maar weinig CAP’ers warm liepen voor een kartel met de PVDA. Op meer dan 30 jaar tijd heeft de PVDA al veel spreekwoordelijke ruiten ingegooid bij syndicalisten en activisten. En voor alle duidelijkheid: de onderhandelingen tussen CAP en PVDA waren er gekomen op het persoonlijk initiatief van een verantwoordelijke van het ABVV. Er is maar 1 conclusie mogelijk: het water met de PVDA is nog veel te diep. We kunnen dat betreuren maar een feit is een feit.
Laat het alvast DUIDELIJK zijn: de verkiezingsdeelname van CAP is een middel om CAP bekend te maken en verder uit te bouwen, het electorale is (voorlopig nog) bijkomstig. Indertijd heeft AGALEV ook niet meteen bij de eerste verkiezingen electorale brokken gemaakt… Eerst moeten er nieuwe lokale kernen opgezet en de reeds bestaande afdelingen verder uitgebouwd worden via allerhande campagnes en tussenkomsten in de sociale strijd.
Indien het CAP later in het najaar beslist zich om te vormen tot partij zal dit geen uitsluitend electorale machine mogen zijn zoals de andere partijen maar moet het een activistische partij zijn die overal aanwezig is: op de werkvloer, in de scholen en in de wijken. Daar moet er een krachtsverhouding opgebouwd worden. Nadien kan dit zich dan vertalen in verkozenen. Een echte linkse partij kan niets aanvangen in de praatbarak van het parlement of gemeenteraad als hun eisen in de praktijk niet ondersteund worden met acties ‘on the ground’.
De bewuste artikels over de vermeende scoop:
Internationaal Verzet
Indymedia
PVDA
Knack
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten