Oproep van syndicalisten voor de verkiezingen van 10 juni

Deze oproep van syndicalisten voor de verkiezingen van 10 juni gaat goed rond op het internet, weliswaar soms met aangepaste ondertekenaars (andere vakbondscentrale, sector of regio) Ben je vakbondsmilitant en steun je CAP? Aarzel dan niet deze mail over te nemen en door te sturen naar je collega-syndicalisten.

Een nuttige stem op 10 juni?

Stem CAP
lijst nr 13 voor Vlaanderen
lijst nr 24 voor Wallonië
lijst nr 22 voor de kamer in Brussel-Halle-Vilvoorde

Beste,

Aankomende zondag is het weer zover. We kunnen dan met zijn allen nog eens kiezen wie ons de komende jaren zal besturen. Afgaand op de partijprogramma's en verklaringen van de diverse politici mogen we ons aan een verderzetting van het neo-liberale beleid verwachten.

Competitiviteit voor arbeiders en bedienden

Alle traditionele politici zijn het erover eens: we moeten competitief zijn op alle niveau's. Voor arbeiders en bedienden betekent dit, dat ze de concurrentie moeten aangaan met goedkopere collega's in Oost-Europa of erger nog in Azië. Daarvoor moet de flexibiliteit maximaal worden opgedreven. Niet voor niets staat België vooraan inzake depressies, hartinfarcten en zelfmoorden. Bovendien moeten onze lonen naar beneden, soms door regelrechte inleveringen na herstructureringen, soms door de creatie van lage-loonsectoren die een neerwaartse druk uitoefenen op alle lonen. Resultaat een spiraal naar beneden, waarbij iedere inspanning hooguit een aanloop is naar een nog grotere inspanning.

Wie dacht via vervroegde uittreding uit te kunnen blazen na dit helse ritme, is er sedert het generatiepact aan voor de moeite. Activeren noemt men dat. Gedaan met "profiteren" van de brugpensioenen of andere uitkeringen. Wie niet mee kan of mee wil, zal op straffe van broodroof verplicht worden om het even welke job aan om het even welke voorwaarden te aanvaarden. De politici beweren dat er honderduizenden openstaande vacatures zijn, vooral in de bouwsector. Nochtans staan talloze bouwvakkers ingeschreven in diverse interimkantoren. Wie echter niet bereid is een deeltijds contract te tekenen, aan te vullen met zwartwerk aan minder dan 5 euro per uur, mag het vergeten. Controle op de werven gebeurt nog nauwelijks. De activering van de werklozen is geen instrument voor meer jobs, maar een middel om meer druk te zetten op de lonen van diegenen die wel nog aan het werk zijn. Bovendien willen alle traditionele partijen, met inbegrip van SPa en PS, niet alleen een uitbreiding van de activering, maar ook nog een tweede en een derde generatiepact.

Verzet tegen deze afbraakpolitiek wordt steeds meer bemoeilijkt. Eenzijdige verzoekschriften en dwangsommen behoren vandaag tot het gebruikelijke arsenaal van de patroons. Stakende VW-arbeiders noemt men de "stoottroepen van het Waalse FGTB", alsof men het heeft over de maffia. Bij Opel heten dat "onveranwoordelijke heethoofden". Op de luchthaven van Zaventem heeft men na de sociale ramp waarmee de privatisering gepaard ging, eindelijk de "openbare dienstverlening" ontdekt, maar dan wel enkel om ons stakingsrecht te beknotten. Steeds meer politici willen het stakingsrecht beperken door een minimumdienst op te leggen. Van VLD en CD&V-NVA of het Belang hoeft ons dat niet te verbazen, dat ook Groen er oren naar heeft, laat het ergste vermoeden. De SPa sprak zich nog niet officieel uit, maar een CAO bij de Lijn die de deur op een kier zet voor een minimumdienst, terwijl alle bazen bij De Lijn van SPa signatuur zijn, zegt al genoeg. "Het stakingsrecht blijft behouden", roepen ze allemaal in koor, maar dan wel enkel als het geen pijn doet.

En competitiviteit voor de bazen

Ook voor de patroons geldt dat ze competitief moeten zijn, maar deze keer niet met goedkope Oost-Europeanen en Aziaten, maar met dure Amerikaanse patroons. Alle politici lijken ervan overtuigd dat de "goede" managers tgaan lopen, als we ze niet genoeg betalen, een redenering die om een of andere reden niet van toepassing is op "goede" arbeiders en bedienden. De regering past die redenering ook toe in de zogenaamde openbare diensten, alsof het probleeem bij De Post te herleiden zou zijn tot het gebrek aan "goede" managers. Resultaat: alweer een spiraal, maar deze keer naar boven.

Even was er hoop op een beetje gerechtigheid. Zelfs notoire rechtse politici als De Gucht hadden begrepen dat men de rijkdom niet tentoon spreidt terwijl 15% van de bevolking aan het verarmen is. Het heeft CD&V politicus De Clerck niet verhinderd in zijn rol als gastheer voor de millionair fair in Kortrijk. Het heeft evenmin de SPa kunnen vermurwen tot een graaitaks. Het enige waar iedereen het in woorden over eens is, is de beperking van de ontslagvergoeding tot maximaal 1 jaar. Onder het motto "iedere crisis opent nieuwe opportuniteiten" wil het VBO de ontslagvergoedingen ook voor arbeiders en bedienden in die zin beperken. Benieuwd wie hier uiteindelijk de zwarte piet zal dragen.

Het volstaat dat patroons eens flink wat arbeiders eruit borstelen of de premier trekt zijn dansschoenen aan om met het management een feestje te bouwen (VW). Tegelijk pleit de ene alweer voor een lineaire lastenverlaging (VLD), de ander voor een selectieve lastenverlaging (CD&V en SPa). De winnaars zijn gekend, enkel over de verdeling van de buit wordt nog wat gekibbeld. Intussen wordt de inning van belastingen danig gedesorganiseerd dat controles hoegenaamd onbestaand zijn. Enkel de loontrekkenden, wiens inkomen sowieso gekend is bij de belastingen, blijven braafjes de verschuldigde bedragen betalen. Als patroons na de fiscale wetgeving, ook de sociale wetgeving aan hun laars lappen en als dieven in de nacht de werkplaats plunderen, hebben onze politici geen verhaal. Als de arbeiders en hun gezinnen zich niet aan de wet houden of zelfs nog maar opkomen voor hun rechten, worden ze meteen met harde hand en als het kan ieder appart tot inkeer gedwongen.

De oppositie bij monde van CD&V'er Leterme stelt daar enkel goed bestuur tegenover. Het klopt dat Vlaanderen geen schulden meer heeft, maar intussen groeien de wachtlijsten, zowel voor sociale woningen als voor gehandicapten. Is het een teken van goed bestuur als de huisvader zijn schulden afbetaalt door zijn kinderen uit te hongeren? Alle partijen, inclusief SPa, willen de fiscale en parafiscale geschenken aan de patroons compenseren door de stijgende uitgaven voor gezondheidszorg nog meer te beperken. Aan de artsenhonoraria en de winsten van de farmaceutische industrie durven ze niet raken, bijgevolg zullen de patiënten, het administratief, technisch en verzorgend personeel hiervoor moeten opdraaien.

Kan dit beleid gestopt worden ...

... door VLD, CD&V-NVa of Vlaams Belang te stemmen?
Neen.

... door Groen te stemmen?
Ieder van ons wil een gezonde leef-en werkomgeving, en ieder van ons is bereid daarvoor een inspanning te leveren. Het antwoord van Groen op de milieuproblematiek laat zich echter als volgt kenmerken: de gezinnen laten betalen en beboeten, terwijl de patroons vrijuit gaan. Het feit dat groen bereid is in ruil voor een nieuw te creëeren ministerpost voor klimaat, in om het even welke regering te stappen, laat vermoeden dat Groen ook nu het neo-liberale beleid van sociale afbraak niet zal afremmen, laat staan omkeren.

... door SPa te stemmen zoals de voorpagina van de Nieuwe Werker suggereert?
Vandaag zouden Rudi (Opel), Meryame (Ford), Jan (VW) en nog eens Rudi (Picanol) de stem van de arbeiders moeten vertalen in een SPa-mandaat. Eerder werden zij vooraf gegaan door Robert Voorhamme en Mia De Vits. Hun aanwezigheid heeft de activeringspolitiek van Frank Vandenbroucke niet gestopt, net zomin als de topbenoemingen aan de NMBS door Vande Lanotte, net zomin als Freya's generatiepact. Welke garantie hebben we dat deze nieuwe lichting parlementairen dat wel zal kunnen, laat staan wensen?

De beste garantie om een andere politiek af te dwingen is door meteen voor deze andere politiek te stemmen. Vandaar dat wij u uitnodigen hetzelfde te doen als wij:

stem voor een andere politiek,
stem nuttig,
stem CAP
lijst nr 13 voor Vlaanderen
lijst nr 24 voor Wallonië
lijst nr 22 voor de kamer in Brussel-Halle-Vilvoorde

met vriendelijke groeten,

Jef Sleeckx, Mol, 21 jaar parlementslid SP, 18 jaar partijbureau SP
Rudi Dom, Mortsel, woordvoerder ABVV (AC) Agfa Gevaert
Levi Sollie, Antwerpen, syndicaal afgevaardigde ABVV Bayer/Lanxess
Kris Vandael, Antwerpen, syndicaal afgevaardigde ABVV Total-Raffinaderij

www.anderepolitiek.be