nationaal persbericht CAP over Volkswagen en de verkiezingen van 10 juni

VERHOFSTADT SCHOFFEERT WERKNEMERS OM ZIJN GENERATIEPACT OP TE LEGGEN. EEN ALTERNATIEF OP 10 JUNI IS NOODZAKELIJK.

Verhofstadt schoffeerde vorig weekend de werknemers van VW. Zij "spelen met vuur" omdat zij duidelijkheid vragen over het industrieel plan van hun bedrijf en over hun arbeidsvoorwaarden.

Als antwoord op deze ongeoorloofde inmenging van de premier aan de zijde van VW herhalen wij onze oproep voor een andere politiek. Een politiek die de rug keert naar het onzalige generatiepact. Het is dat zogenaamde pact dat mee aan de basis ligt van de ongerustheid van de werknemers van VW.

Midden de hoofdstad van de EU, van het land, worden duizenden gezinnen gegijzeld door één van de grootse multinationals gesteund door de regering Merkel.

Merkel en de CDU hebben de "repatriëring" van "Duitse productie" mee gestimuleerd. Om de "Duitse competitiviteit" op te drijven. De nieuwe meerderheidsaandeelhouder bij VW organiseert in dat kader de delocalisatie van de GOLF. Ten koste van én de tewerkstelling en de arbeidsvoorwaarden in Vorst én die in Wolsburg en Mosel.

Tegen een vorige delocalisatiepoging van VW diende de Belgische regering nog een klacht in bij de EU-Commissie. Met succes. Vandaag plooit Verhofstadt voor de politiek van VW-chef Pieh. Hij werpt zich op als de "redder van VW" met eigen fiscale en sociale cadeaus ter ondersteuning van de "Belgische competitiviteit". De brutale "interne "localisatie binnen de EU door VW is nog maar het begin in de wedren om koerswinsten en markten tussen MNO's en staten van de EU.

Deze wedren is de wezenlijke oorzaak van de institutionele impasse van de EU. En die geleid heeft tot het NEE aan de EU-grondwet in Nederland en Frankrijk. De multinationals dicteren hun wet. En de werknemers hebben geen regering en geen staat die aan hun kant staat. Zij zien noch in Merkel, noch in Verhofstadt, noch in hun regeringen, noch in de Belgische noch in de Duitse eengemaakte staat, hun toeverlaat om hun werk en de democratie te verdedigen.

Als voorzitster van de Unie bereidt Merkel tegen juni een eerste nieuwe verklaring voor die moet leiden tot een nieuw fundamenteel Verdrag over de werking van de EU. Zeker is al dat dit Verdrag niet meer Grondwet zal heten. Verhofstadt deed er alles aan om in de Verklaring van Laken (2001) aan te sturen op een Europese "Grondwet". Op 23/1 ll. tijdens een zitting van de Raad van Europa in Straatsburg stuurde hij nogmaals aan op de goedkeuring van de verworpen Grondwet. Tegen het Nederlandse en Franse NEE in.

Maar net die NEE's toonden aan dat de bevolking de neoliberale ondemocratische agenda achter de hervormingsdans in de Europese instellingen door heeft. Door nu te zwijgen over een "Grondwet" mikt Merkel op nieuwe compromissen en regels zonder pottenkijkers om de neoliberale politiek op te leggen en de maatschappij op het continent terug om te vormen: meer winst en kapitaal accumuleren in handen van een kleine minderheid. En de grote meerderheid van de bevolking uitsluiten van de rijkdom om te overleven.

VW-Vorst is hier het trieste voorbeeld van. Maar ook de plaats van verzet ertegen.

VW-Vorst is de kleinste fabriek van de grootste autobouwer in Europa die jaar na jaar is omgevormd tot hyperflexibel " platform" in de mondiale productieketen die de autosector is. Jaren hebben de werknemers het beste van hun kunnen gegeven en zij vechten vandaag met ongelijke wapens voor erkenning daarvan.

VW-Vorst is het belangrijke "meerwaardencentrum" om financiële winsten en intresten op te potten via een interne VW-bank die leeft dank zij de wet op de coördinatiecentra. Dat is hét paradepaardje van de Belgische regeringen in de fiscale concurrentie in de wereld. Deze wet wordt vanaf 2010 vervangen door het systeem van de notionele aftrek waarvoor Verhofstadt de wereld al heeft rondgereisd. Verhofstadt heeft tijdens zijn gesprekken met VW deze fiscale spitstechnologie mee ingebracht om de Audi 1 naar hier te halen. Verhofstadt "redder van VW", "Visionair Europeaan", "sterke man" het zijn allemaal ingrediënten in het mediagespin. Maar die verbergen de man die de kaart van de fiscale concurrentie in de EU trekt " voor jobs". Geen toeval dat net op fiscaal vlak de unanimiteitsregel overeind bleef in de verworpen EU-Grondwet.

De gemeente Vorst, één van de 19 van de multiculturele en multifunctionele hoofdstad, hangt voor 10% van haar budget af van de inkomsten van VW. Deze inkomsten komen burgers ten goede die... NIET toegelaten worden in de fabriek. In 1994 leidde dit en andere vormen van uitsluiting al tot rellen met jonge immigranten in de gemeente. In de schaduw van de fabriek. Net daar ontstond tijdens de staking een brede sympathiebeweging met de werknemers van VW en onderaannemers. Tot het moment dat " premies " " werk" vervingen als oplossing voor het conflict en verwarring zaaiden bij de publieke opinie.

VW-Vorst was de springplank en het hart van de beweging tegen het Spaghetti-arrest en voor steun aan de ouders van vermiste en vermoorde kinderen op zoek naar de waarheid en naar democratische controle op de instellingen. Deze ervaring van arbeiders- en burgercontrole blijft nog altijd overeind in de herinnering van vooral de oudere werknemers. Net zij zullen door het generatiepact terug op de arbeidsmarkt gebracht worden in concurrentie met hun eigen kinderen die geen job hebben.

VW-Vorst is België in 't klein met 60% nederlandstaligen, 40% franstaligen en de immigranten bij onderaannemers en in tijdelijke jobs. De nodige "culturele transfers" in de dialoog tussen noord en zuid zijn er nog aanwezig ondanks jaren communautair en racistisch opbod.

VW-Vorst was het centrum van de strijd voor de 35-urenweek, baken in de strijd tegen de structurele werkloosheid. Die baken werd stap voor stap uitgedoofd door de sluiting van RENAULT, de dreiging met de afdanking van delegees, de blijvende dreiging met sluiting, communautair opbod en .. het generatiepact. Vandaag en ondanks dreiging met sluiten en langer werken, blijft die strijd voor werk nog aanwezig.

Ons hart bloedt bij de gijzelneming van deze bloem van sociale en democratische strijd. Zonder inbreng van een andere politiek tegen opgeklopte concurrentie tussen jong en oud, Vlamingen en Walen, Belgen en Duitsers, rood tegen groen, dreigt deze veelkleurige bloem wel eens zwart uit te vallen.

De verantwoordelijkheid van de politiek in hetgeen bij VW gebeurt is verpletterend. Het generatiepact heeft de syndicale strijd bemoeilijkt. De regering stelt het pact voor als een tewerkstellingsplan. Maar bruggepensionneerden terug activeren schept geen bijkomend werk. Het generatiepact is een doctrinaire doorslag van de EU-Lissabonstrategie. De regering nam de Europese teksten zonder rekening te houden met de werkbaarheid ervan. Verhofstadt wil in VW bewijzen dat er buiten zijn pact geen andere politiek mogelijk is. En met die boodschap gaat hij de kiescampagne in. Regionalisering van het arbeidsmarktbeleid moet daarbij helpen.

Dit generatiepact moet teruggeschroefd worden. Wij kunnen geen steun geven aan gelijk welke regering die het verder uitvoert.

Als initiatiefnemers van de beweging tegen de EU-Grondwet en consequente bondgenoten van de vakbeweging in de strijd tegen het generatiepact steunen wij de verschillende initiatieven om te komen tot alternatieve lijsten voor de federale verkiezingen van 10 juni.

De werknemers van VW hebben geen nood aan de politiek van Verhofstadt,Vande Lanotte, Leterme of Reynders. Zij hebben nood aan een andere politiek die vertrekt van de basis en steunt op geëngageerde mensen in vakbonden, bewegingen, scholen en culturele instellingen . Voor volwaardig werk en inkomen, voor echte multiculturele initiatieven. Na maanden debatten en politieke initiatieven roepen wij iedereen uit noord en zuid op de koppen bijeen te steken voor een krachtig electoraal initiatief.

Wij roepen meer speciaal op voor de Dag van de Andere Politiek op 3 februari aan de ULB waar programma en campagne voor een lijst van CAP worden besproken en waar s' morgens ondermeer een infosessie rond VW en het generatiepact is voorzien.