De Rode prins zet door!

artikel overgenomen van onze collega's van de satirische blogspot 'Het vrije leven is voor iedereen'

De Rode Prins zet door.
Laurent wil zetel, maar geen pluche.

De redactie heeft lang getwijfeld of ze deze ingezonden Vrije Tribune van Prins Laurent aan het brede publiek zou prijsgeven. Dat heeft niet enkel met de vele schrijffouten en het platte taalgebruik te maken. Of de vergezochte - en dikwijls gewoon verkeerde - redeneringen, die ons serieus wat lezers kunnen kosten (en nu al hebben gekost, vrezen we).

Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Deze vaststelling uit het dierenrijk geldt evenzeer voor leden van de koninklijke familie. Laurent kan best charmant zijn, maar een literaire Shakespeare zal hij nooit worden.

Wij denken dat het lijsttrekkerschap van de prins voor CAP zijn familie, het land, en Wendy Van Wanten geen eer aandoet. Maar hij is oud en, laat ons hopen, ook wijs genoeg om van zijn dwaalwegen terug te komen.

Peter Vandermeersch, hoofdredacteur De Standaard


Beste landgenoten en vooral arbeiders,

Ik ben de Laurent van de koninklek familie. Dat wil zegge: ik was Laurent van de koninklek familie. Vroeger in 't begin. Want ik heb mijzelf van keus veranderd. De familie zie ik nog graag, maar al die rijkdommen voor niets te doen vind ik heden ten dage zo dom. 't Is simpel niet van mij, 't is van de arbeider.

Tot die vaststelling ben ik geraakt na de bezoek van vele arbeider en gewone mens aan mijn woning. Villa Clémentine is haar naam. Maar zij had slechte geluid geassocié door marine. Vandaag, landgenoten en arbeider, heb ik trots gedoop mijn woonplaats Villa Socialisme of Rabarber. Deze idee komende - naturelek - van het bekende socialiste, Rosa Luxembourg.

Van de ochtend, om de 10 uur, ik smijt een pintje Jupiler tegen toegangspoort. Mijzelf was met mijn hondje. Wij hadden nog lange wek naar socialisme. En naar de badkamer.

Zij, die arbeider, kwamen om te bouw. Toen begon mijn bewuste te verander, voor eerst in lange jaar. Misschien van kleuterklas.Ik voelde mij prins, niet Laurent, of Lorre. Prins een belangreke mens. Zelfs belangreker dan koning Voetbal. Meer important dan arbeider? Ik dacht wel zo. En dus trok ik, per ongeluk, stekker eruit. Uit de stopcontact. Ik was slachtoffer van mijn sociaal en economise ladder in maatschappij.

Waarom gunde ik gewone mens, gewone arbeider ladder niet? Ik begon na te denk, over natuur, auto's, de mens en geld. Veel geld. Waarom ik deed die manier?Ik begon te lees. Le Capital, Bruxelles en zijn straat om thuis te geraak. Maar ook Karl Marx. Mijne VZW zo ik besefte was plezant, maar 't was druppel op de hete plaat. Gene oplossing voor de structuur. Alles vandaag probleem van kapitalisme structuur. Mijn overproductie van Ferrari is sterke voorbeeld daarvan.

En zo ik kwam bij de Comité voor Andere Politiek. En de lijsttrekkerplaats voor het Senaat. Arbeider wordt exploité, en ik kan dat weet. Ik en mijne familie royaal eraan meegedaan. Maar ook vele media, partij van de traditie, allemaal neoliberal. Yves Desmet, Jan Bohets,... ook neoliberal. Vlaams Belang: zelfde lieke.

Tenslotte, ik als Laurent ook aanbod gekreeg van PVDA, in de kader van het 2-stadia, maar niet begreep. Socialisme voor nu, niet voor morgen.

Stem CAP en kameraad Laurent!
Ga weg burgerlijke pers (en surtout Story) - ik nu meneer!
Skaf af de monarchie. Voor koning en politiciens aan kemiddeld arbeiderloon!
Voor het geplande economie en de wereldsocialisten!