De kogel is door de kerk: gisteren op de CAP-conferentie in de ULB werd er beslist dat CAP zich als een onafhankelijke lijst zal aanbieden bij de kiezer op 10 juni.Tijdens het eerste gedeelte van de conferentie werd er gediscussieerd over het verkiezingsprogramma. Door een ware lawine aan amendementen werd het stemmen van het definitief programma uitgesteld tot de volgende conferentie op 14 april. Het leeuwendeel van de amendementen betrof vooral verduidelijkingen waar er geen noemenswaardige controverse rond bestond. De werkgroep die zich bezighoudt met de redactie van het programma zal de volgende weken het overgrote deel van de amendementen meenemen wanneer men de hand legt aan de definitieve versie. Het ontwerp van programma werd alvast goed onthaald. Voor de vorm (en veel minder naar de inhoud) van het programma werd er beroep gedaan op het programma van de Nederlandse SP.
De manier waarop het CAP-programma tot stand komt, is uniek in het politieke landschap: geen select clubje van specialisten, spindokters of reclamejongens die een programma uit hun duim zuigen… Nee: bij CAP zijn het de leden zelf die het programma schrijven. Zo een manier van werken kan misschien veel omslachtiger zijn maar het is alvast een bewijs van het democratisch gehalte van de nieuwe politieke formatie: geen ultimata, geen kiesvee, geen ‘grote leider’ die zijn wil oplegt… De grote hoeveelheid aan amendementen bewijst dan ook de nauwe betrokkenheid van de leden bij dit proces tot politiek programma. De vele criticasters en beroepscynici hadden waarschijnlijk nooit verwacht dat het mogelijk was dat verschillende linkse groepen en individuen met diverse politieke achtergronden (syndicalisten, ex-agalev’ers, ex-SP.a’ers, marxisten, anti-fascisten, linkse vlaams-nationalisten en ga zo maar door) op een volwassen manier konden samenwerken, laat staan constructief aan 1 gezamenlijk politiek project bouwen.
Een andere politiek betekent ook een andere manier van werken! Met deze methode sluit CAP zich aan bij de (grotendeels verloren gegane) traditie van democratische discussie in de socialistische arbeidersbeweging.
Het tweede gedeelte ging over de verkiezingen zelf. De mening die leefde bij veel CAP’ers werd passend verwoord door één van de sprekers: “De pasgeborene (CAP) is op korte tijd al 2 keer uitgehuwelijkt…” Hiermee werd een allusie gemaakt op de onderhandelingen met PVDA en GROEN! Verder werd er ook gesteld dat de mediaberichten hierrond voor de nodige verwarring zorgden en dat CAP klare wijn moest schenken. Dit werd dan ook gedaan met de beslissing om onafhankelijk onder de vlag van CAP deel te nemen aan de verkiezingen in juni. Het voorstel van Vera Dua om ‘rode banden’ van CAP op Groenlijsten te vormen werd met een overgrote meerderheid afgeschoten. Meer in detail betekende dit dat CAP de vierde tot en met de achtste plaats mocht innemen op hun lijsten, financiële ondersteuning vanwege GROEN! zou genieten en de belofte dat de groenen het CAP-programma mee zouden ondersteunen. Enkele ex-agalev’ers kwamen tussen over het feit dat de mensen van GROEN! weinig betrouwbaar zijn. Een postdelegee riep retorisch vanuit de zaal: “Is GROEN! een partij voor de arbeiders?”
Verder werden er ook een pakket aan organisatorische kwesties gestemd (een voorlopig nationaal bestuur, de verkiezingsnaam, engagementsverklaring voor kandidaten…)
Op de slotspeech zei Jef Sleeckx dat hij nooit verwacht had dat zijn comiteetje van 3 man (samen met Lode Van Outrive en Georges Debunne) zo een vaart zou nemen. Jef liet ook uitschijnen dat zijn beslissing om niet op een verkiezingslijst te staan niet onomkeerbaar is… Hij besloot strijdbaar zijn speech met (het historische) “Vooruit!”
Vanaf vandaag is bijgevolg de campagne gestart om de nodige 5000 handtekeningen voor de senaatsverkiezingen op te halen (zowel aan Vlaamse als aan Waalse kant).
Andere berichtgeving over de CAP-conferentie:
* foto's van de conferentie en nog een verslag kan je bekijken op de LSP-website: hier
* zéér kort bericht op Indymedia: klik hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten