Op de website van HLN.be leren we dat oudejaarsavond en het islamitisch offerfeest dit jaar samenvallen. Op zich is daar niets mis mee maar…Aangezien de arbeidsomstandigheden en loonvoorwaarden in de horeca barslecht zijn, geeft dit wel een probleem. Er werken immers veel islamieten in de sector, vooral bij het zaal- en keukenpersoneel. Vooral in de grootsteden zouden heel wat zaken geen ander alternatief hebben dan op 31 december te sluiten. Of ze moeten het personeel ‘zoveel betalen dat ze genoodzaakt zijn hun prijzen te verdubbelen om er nog iets aan over te houden.’ (HLN.be) Volgens Unizo, de Unie van Zelfstandige Ondernemers, stelt het probleem zich niet alleen in restaurants, cafés en discotheken, maar ook bij bakkers, slagers, traiteurs en chocolatiers.
Onlangs kon ik met eigen ogen de onaanvaardbare werkomstandigheden in de horeca aanschouwen… en dan nog tijdens een vakbondscongres in een ‘sjiek’ Brussels hotel (wat op zich al schandalig genoeg was)
Vooreerst was er de vaststelling dat de kelners allen een bruine huidskleur hadden…hoe zou dat komen? Het personeel werd voortdurend opgejaagd door een ‘zaaloverste’ (een betere omschrijving kan ik niet geven) die zenuwachtig heen en weer liep met een walkietalkie. Dit was meer een estafetteloop voor hun leven dan serveren op restaurant. Nogal logisch dat enkel nog migranten bereid zijn zich een ganse dag te laten stressen voor een hongerloon.
Het wordt hoog tijd dat de vakbonden een prioriteit maken van een werking te ontwikkelen in kleine ondernemingen (waar de overgrote meerderheid van de Belgische werknemers werkzaam zijn) en in de horeca in het bijzonder: de arbeidsomstandigheden zijn er soms schrijnend. En men hoeft daarvoor niet te wachten totdat syndicale delegaties officieel toegelaten zijn in zo een ondernemingen. Een goed voorbeeld van vakbondswerking in de meest onderdrukte lagen van de bevolking vinden we bij de Nieuw Zeelandse vakbond Unite. Een artikel over Unite vind je op de website van LSP: klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten